Өлең, жыр, ақындар

Хұсайния қазағым-аспан жырым

Қараөзек шақ қара өзеннен аққан күн,
Зар азапқа қыршындарым тапталдың.
Шейіттерім қиығындай шұғаның,
Сәйір қылды жас жүрекпен атпалдық.

Марқайдық па талай тағдыр киізінде?!
О,тағдыр-ау қазаққа қиысың не?
Азабымның соқпағы сайрап жатыр
Тау тұрпатты арқардың мүйізінде.

Азаттықтың рахатын тапса дала,
Еңкілдейді-ау боз інгендей ақсақ ана.
Желтоқсан кеп паң дала суытқанда,
Қасқырлардың азу тісі қақсап алар.

Көгіме оралды ма адаспай күн,
Тарқады ма тағдырдан Алаш қайғың!
Аяқ басқан астанамды, мен итімнің
Бір тұтам жүніменен аластаймын!

Батпандай бағы бар-ау бір қазаның,
Ақ өлімге бас байлады мың жас арын.
Елім үшін қарғаның қауырсынын,
Бөрінің қанына сап жыр жазамын.

Сар далам әз басына жастанды мұң,
Хұсайния қазағым-аспан жырым.
Көгілдірдің қолтығынан көтерілген,
Ағзам елге бақ болдың, бостандығым!

Тарихыма қорқаулар тас атты мың,
Жүрегіме қара байлар қасат мұңым.
Уығымды суырып ұстап қалған,
Жаса мәңгі арда емген Азаттығым!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз