Өлең, жыр, ақындар

Өмір ағын!

Сұңғақ өмір! сиқырлады сыр əнін,
Басылғанша ,жазады екем құмарым.
Менің тұйық əлемімнің пердесі
Шашылатын күтетіндей шуағын.

Əйбəт жүрек!ақылдыға алыптау,
Қайрат тілеп,қапа ойдан жалықтау.
Арманының аясына сыймаған..
Асыл жаным,ақылсыз бір жорықтау.

Күйбің тірлік!-деп айтатын пырақпыз.
Күлкісінен ,күміскілеу шуақ мұз,
Санасынан ,сабасына тоқтаған
Сабыр деген -серігі бар бір атпыз.

Солғын Өмір! солқылдатып соқты əлек,
Айталатын қасиет жоқ ,тоқта деп,
Апаратын кернеуіне килігіп,
Ұмтылатын бір пендеміз бақпа деп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жан толғау

  • 0
  • 0

Əр қайғымнан ақ жүрегім қараңғы,
Не улайды түсінбеймін санамды?
Жақсылықты сирек қана сезініп,
Жиілетіп көре берем жаманды.

Толық

Күз деймізбе ,күңіренген күн нұрын!

  • 0
  • 0

Күз деймізбе ,күңіренген күн нұрын,
Жаз болсада көкіректе кірлі мұң,
Біреу алға ,біреу кері сүйреп жүр,
Жаратқанның бірге берген тірлігін.

Толық

Нұртуған туған ауыл -Жыр!

  • 0
  • 0

Жыр кемеден теңіз беттей қармадық,
Өлең жанды өмірденде жалғадық.
Тыныс дəмім нəрлі ауасын сезінген,
Жырлы ауылға нұрлы ұрпағын салған нық.

Толық

Қарап көріңіз