Өлең, жыр, ақындар

Кезеңге шыққанда

  • 24.02.2018
  • 0
  • 0
  • 1912
Басынан мұнар кетпей көлбеген көк,
Жатыр ғой биік Жоңғар көлденеңдеп.
Сайрамдай сұлу көлін ортаға алып,
Қос тауым,
Сәбиіндей тербеген кеп.
Кездерім еске оралып сайрандаған,
Елжіреп қарап жатыр Сайрам маған,
Бурыл шаш,
Бұйра толқын,
Бұла мінез,
Біздегі ұқсастыққа қайран қалам!
Жаудырап жатыр дерсің жас арудай,
Сұлулық бола бермес аса мұндай.
Қапыда құшақ жазып қалмайын деп,
Талқы тұр,
Көзден бір сәт таса қылмай.
Талқы тұр қыса түсіп жүрегіне,
Тағдырдан жалғыз соны тіледі ме.
Сайрам көл!
Қызың келді қайта оралып,
Тағынып малта тасты білегіне.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ашу

  • 0
  • 0

О, тәңірім, артық айтсам кешерсің,
Жан балам, неге мұнша кешігесің.
Әлде теріп жүр ме екен ол даладан,
Осынау екі "күшіктің" несібесін.

Толық

Жан еді ғой аяулы

  • 0
  • 0

Мынау бұлттар неге ғана төнеді,
О, табиғат, күрсінесің сен неге.
Аспан да әне, жасын іркіп төгеді,
Өксу бар ғой деміккен бұл желде де.

Толық

Халық әні

  • 0
  • 0

Халықтың аялаған әні,
Барады аспанға өрлеп аруағы.
Кім айтар, ел өнерге жарымады,
Табылар, тал бойынан бәрі-дағы.

Толық

Қарап көріңіз