Өлең, жыр, ақындар

Кезеңге шыққанда

  • 24.02.2018
  • 0
  • 0
  • 1619
Басынан мұнар кетпей көлбеген көк,
Жатыр ғой биік Жоңғар көлденеңдеп.
Сайрамдай сұлу көлін ортаға алып,
Қос тауым,
Сәбиіндей тербеген кеп.
Кездерім еске оралып сайрандаған,
Елжіреп қарап жатыр Сайрам маған,
Бурыл шаш,
Бұйра толқын,
Бұла мінез,
Біздегі ұқсастыққа қайран қалам!
Жаудырап жатыр дерсің жас арудай,
Сұлулық бола бермес аса мұндай.
Қапыда құшақ жазып қалмайын деп,
Талқы тұр,
Көзден бір сәт таса қылмай.
Талқы тұр қыса түсіп жүрегіне,
Тағдырдан жалғыз соны тіледі ме.
Сайрам көл!
Қызың келді қайта оралып,
Тағынып малта тасты білегіне.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ән еді ғой ұмытқан

  • 0
  • 0

Маңай жым-жырт кешкілік,
Бұлттар — кеме көктегі.
Жатты бір ән естіліп,
Қоңыр үйден шеттегі.

Толық

Бүркітті шыңы

  • 0
  • 0

Қарт Жоңғардың бір шыңы бар — Бүркітті,
Сұсымен ол талайларды үркітті.
Бұлт үйіріліп кетпепті ұдай басынан,
Тас түнеріп жасын жерге бүркіпті.

Толық

Қайран, талқы таулары-ай!

  • 0
  • 0

Өлеңнің өніп жатса тасқа гүлі,
Жұртына жетіп жатса асқақ үні.
Табаны аумай өтсе туған жерден
Адамның болар ма екен басқа мұңы?!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар