Өлең, жыр, ақындар

Мен ойлайтынмын

  • 31.03.2018
  • 0
  • 0
  • 5411
Мен ойлайтынмын:
данышпан деп патша мен бидің бәрі,
әрбір ұлттың солар деп тұйғындары.
Жарқ-жұрқ еткен қаңылтыр саясаттар
сезімімді сорып ап, миды ұрлады.
Билік құлқы әлемде біреу екен –
өз басының мансабы, үйдің маңы.
Билік таққа жеткенше жылтыр бәрі,
жылтырлардың ойы – тек құлқын қамы.
Қара табан халықтың қамын ойлап
жаны ауырған көрмедім бір тұлғаны.
Шындық-елік шыңғырып жатсадағы,
қылыштылар қорғауға ұмтылмады.
Қылыш-билік сылып ап сезімдерін,
сезімсізден сескеніп көз ілмедім.
Қиянаттың қорғаны күштілік те,
ақиқатқа мәңгілік егіз бе мұң?
Биліктінің жаны – күс, жүрегі – жез.
Тек мен одан не күттім, нені іздедім?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жырақта

  • 0
  • 0

Ұлы Индия!
Жалба-жұлба түріңе қарадым мен,
Мұң естідім сендегі қаралы үннен.
Ұлдарың жүр қарусыз дала кезіп,

Толық

Кәсіп

  • 0
  • 0

Ол жүреді
алшаң басьш, маңғаз бір мырзалардай,
ісі де жоқ дүниенің дүрмегімен.
Алып дене теңселген тұлға қандай!

Толық

Теңіз

  • 0
  • 0

Теңіз керек жаныма
(Бұл құштарлық сіңіп кеткен қаныма),
Ол өйткені үйретеді сырлы сазды әуенге,
Үйретеді тек өзінің қиянатсыз арына.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер