Өлең, жыр, ақындар

Арион

  • 30.06.2018
  • 0
  • 0
  • 3228
А. С. Пушкиннен аударма

Біз қайықта көп едік;
Желкенді біреулер жекті,
Тереңге сермеп, жөнедік,
Өзгелер есті ескекті
Жетекшіміз данышпан,
Желсізде ұстап рульді,
Үнсіз ауыр қайықты
Алып жүзді ілгері.
Мен де қамсыз сенім мол,
Оларға айттым... өлеңді
Бір кезде шулы көк дауыл,
Толқын теуіп жөнелді...
Батты басшы — жетекші! —
Тек сырлы ақын, жалғыз мен,
Лақтырылдым жағаға
Найзағайдан серпіген,
Мұнажатқа ежелгі
Жырлап, көңілім, айтшы өлең,
Құз жартастың астында
Хұлла тонды малшынған
Күншуаққа кептірем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүдеу жүрек

  • 0
  • 0

Былапыт, Ылат,
Былжыр күз.
Түнжыр қабақ,
Қылжыр көз.

Толық

Ғұрыптар

  • 1
  • 1

Шапса балта өтер ме
Табиғи таудың тасына.
Дауасыз ғұрып кетер ме,
Басыңа сіңген жасында.

Толық

Қақпан

  • 0
  • 0

Жамылып иығына жамаулы тон,
Далаға Иса шықты таң атқан соң.
Оранып ақ кебінге өліпті өлке.
Шымқанып шаңқан киіз, қалыпты құм.

Толық

Қарап көріңіз