Өлең, жыр, ақындар

Арион

  • 30.06.2018
  • 0
  • 0
  • 3221
А. С. Пушкиннен аударма

Біз қайықта көп едік;
Желкенді біреулер жекті,
Тереңге сермеп, жөнедік,
Өзгелер есті ескекті
Жетекшіміз данышпан,
Желсізде ұстап рульді,
Үнсіз ауыр қайықты
Алып жүзді ілгері.
Мен де қамсыз сенім мол,
Оларға айттым... өлеңді
Бір кезде шулы көк дауыл,
Толқын теуіп жөнелді...
Батты басшы — жетекші! —
Тек сырлы ақын, жалғыз мен,
Лақтырылдым жағаға
Найзағайдан серпіген,
Мұнажатқа ежелгі
Жырлап, көңілім, айтшы өлең,
Құз жартастың астында
Хұлла тонды малшынған
Күншуаққа кептірем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көдек өлеңі

  • 0
  • 0

Жаралып неше түрлі қылым кетті,
Бөлініп өз табына ру кетті.
Жуандар нашарларды нанша жаншып,
Біреудің біреу алдап пұлын жепті.

Толық

Жанды асырау

  • 0
  • 1

Жаңармау деген ауру,
Жаңалау жанның тілегі.
Соңырқау қанның жүрегі,
Жапырақсыз ағаш қу емен.

Толық

Маңым

  • 1
  • 3

Жақсыға айтып базына,
Көңіл тілім сарнайды.
Қайғы сызға сөйлесең,
Еш құлағын салмайды.

Толық

Қарап көріңіз