Өлең, жыр, ақындар

Арион

  • 30.06.2018
  • 0
  • 0
  • 3001
А. С. Пушкиннен аударма

Біз қайықта көп едік;
Желкенді біреулер жекті,
Тереңге сермеп, жөнедік,
Өзгелер есті ескекті
Жетекшіміз данышпан,
Желсізде ұстап рульді,
Үнсіз ауыр қайықты
Алып жүзді ілгері.
Мен де қамсыз сенім мол,
Оларға айттым... өлеңді
Бір кезде шулы көк дауыл,
Толқын теуіп жөнелді...
Батты басшы — жетекші! —
Тек сырлы ақын, жалғыз мен,
Лақтырылдым жағаға
Найзағайдан серпіген,
Мұнажатқа ежелгі
Жырлап, көңілім, айтшы өлең,
Құз жартастың астында
Хұлла тонды малшынған
Күншуаққа кептірем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Гүл

  • 1
  • 0

Ұмытылып сенген гүл
Қалыпты кітап ішінде.
Ғажап! — Қиял қозғап тіл
Дедім қарап түсіне:

Толық

Ағыңды менің Ақсуым

  • 4
  • 14

Ағыңды менің Ақсуым,
Ақырып әлі ағасың,
Ақиланған ашумен,
Ақтарды асқар сабасын.

Толық

Еркетай қоңыр жел

  • 0
  • 3

Еркетай қоңыр жел,
Еркеме соқсаң егерде,
Күрсінгендей сыбырла,
— Кімдікі десе, — үндеме...

Толық

Қарап көріңіз