Өлең, жыр, ақындар

Сен де мен

  • 30.06.2018
  • 0
  • 0
  • 5421
А. С. Пушкиннен аударма

Сен бай, мен бір қу кедей,
Сен прозаик, мен ақын.
Сен қандысың мак гүлдей,
Мен қансызбын өлімдей.
Бейнет көрмей өміріңе,
Биік үйде тұрасың.
Менші, уайым, әуреде,
Күн өткізем саламда,
Үй қып үйдің панасын.
Күнде тәтті жегенге,
Арақтан аузың борсыды.
Ерінесің төлеуге
Табиғатқа боршыңды.
Мен ші, қатты, кесек нан,
Суық, сасық суымнан,
Чердагімнің түбінен,
Белгілі қажет өтеуге
Жүз саржаға жүгірем.
Айналаң құл үйірі,
Ақиып деспотизммен
Қорқыта қарап бөртесің,
Семіз афедроныңды
Бәтеспенен сүртесің.
Ал мен байғұс, қайтемін?
Балалық сәнін не етемін,
Мен, жазалы тесікті,
Хвостовтың қатты жырымен
Тыржисам да сүртемін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әншіге

  • 1
  • 2

Өлеңге көңілің құмар, даусың жытар,
Созылтып ән мұржасы созсаң зытар.
Ән сүйгіш, жылы көңіл, сөзге таңсық
Жылпыңдар жылы сөзді неге ұмытар?

Толық

Май жыры

  • 0
  • 0

Жер суы,
Майдың туы
Ұрандаған.
Топталған,

Толық

Көктемде

  • 0
  • 0

Жауыны жауып, жасылы
Жарқылдайды - жаз кепті.
Өкіреді өзен тасуы,
Қаңқылдайды - қаз кепті.

Толық

Қарап көріңіз