Шаршадым дейсің бе?

Шаршадым дейсің бе?
Шаршамай жүрген бар ма екен адам,
Бассаң да дұрыс, түп-түзу қадам,
Көре алмай жүрсің өскенін бағаң.

Кеспедім дейсің біреудің жолын,
Ерітіп өмір жібімес тоңын.
Қайтқанда дымсыз созылған қолың,
Үмітке жалғап күтесің соңын.

Шаршадым дейсің, қалжырап көптен,
Жанталас өмір, еңсең де шөккен.
Түгендеп жоқты көп күндер өткен,
Ғұмырың қайда маңдайдан өпкен?

Қиындық келсе еңсеріп алдың,
Тата алмай жүрсің, дәмін де балдың.
Сонда да көзді биікке салдың,
Көргенің артта, көк тұман алдың.

Жоқ іздеп жүрген жолаушы ғұмыр,
Жалғаннан ешкім таппаған тұғыр.
Әділін айтсаң дос кетті қыңыр,
Ет жүрек сонда етеді шымыр.

Тіршілік деген жаныңа талас,
Өткен күн - сабақ, онымен санас.
Жаманнан бойды еткейсің алас,
Жақсылықтарға жаныңмен жанас!

Байлықтан бақыт, таппаған ешкім,
Сонда да өтер, бұл жалған бес күн.
Жақсысын ұста ештен де кештің,
Бастысы, сақта, адамдық кескін!
Айгүл Қадыр

---