Өлең, жыр, ақындар

Жаңғырық

  • 30.06.2018
  • 0
  • 0
  • 3725
А. С. Пушкиннен аударма

Аң орманда ұли ма,
Дабыл қаққан сырнай ма,
Шатырлай ма найзағай,
Сай жақта қыз жырлай ма —
Мейлі қандай үн.
Үніңді еркін һауада
Қосуға сен дайын.
Көк күрсінтсе найзағай,
Дауыл, толқын дауысына;
Тауда малшы салса айғай —
Жауабын алатын;
Үніңе үн жоқ...
Дәл сондай сен де, ақын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Үмітай

  • 0
  • 0

Саусақайы салбырап,
Екі беті албырап,
Құлақайы құнысып,
Екі көзі жаудырап

Толық

Көтеріліс

  • 0
  • 2

Қабат үйлі, қалың қала,
Қалың кісі, қатын - бала.
Өне бойы қызыл ала,
Басы - көзі жара - жара.

Толық

Жаңылғаным

  • 1
  • 2

Жалғанды «жазықты» деп жамандадым,
Ол жазықтан өзімді амандадым.
Ойладым да отырдым ел табуға,
Заманнан жақсы досты таба алмадым.

Толық

Қарап көріңіз