Өлең, жыр, ақындар

Жаңғырық

  • 30.06.2018
  • 0
  • 0
  • 4336
А. С. Пушкиннен аударма

Аң орманда ұли ма,
Дабыл қаққан сырнай ма,
Шатырлай ма найзағай,
Сай жақта қыз жырлай ма —
Мейлі қандай үн.
Үніңді еркін һауада
Қосуға сен дайын.
Көк күрсінтсе найзағай,
Дауыл, толқын дауысына;
Тауда малшы салса айғай —
Жауабын алатын;
Үніңе үн жоқ...
Дәл сондай сен де, ақын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бақтыбайға жазып берген Нұғман хаты

  • 0
  • 0

Қолыма қалам алып өлең жаздым,
Болмады бұрынғыдай, заман, аздың.
Ойыма қайран елім түскен шақта
Сарғайып уайыммен өлең жаздым.

Толық

Алатау

  • 0
  • 0

Алатау, басың бәтес, баурың торқа.
Туың ба, тұманың ба басың қалқа.
Бала едім баурында өскен суыңды ішіп,
Жерсітпес сен тұрғанда Сыр мен Арқа.

Толық

Алдымда

  • 1
  • 2

Сен не дейсің, не дейсің?
Тілің тәтті, жай мысың?
Ая! Ая! Әрине!
Мені жаман демейсің.

Толық

Қарап көріңіз