Өлең, жыр, ақындар

Жаңғырық

  • 30.06.2018
  • 0
  • 0
  • 4107
А. С. Пушкиннен аударма

Аң орманда ұли ма,
Дабыл қаққан сырнай ма,
Шатырлай ма найзағай,
Сай жақта қыз жырлай ма —
Мейлі қандай үн.
Үніңді еркін һауада
Қосуға сен дайын.
Көк күрсінтсе найзағай,
Дауыл, толқын дауысына;
Тауда малшы салса айғай —
Жауабын алатын;
Үніңе үн жоқ...
Дәл сондай сен де, ақын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Элегия

  • 0
  • 0

Есалаң өмірді ойлап қызығы өшкен,
Кісідей ауырлаймын шарап ішкен,
Қайғысы өткен күннің — тәтті арақтан
У жанға қанша тозса, сонша батқан.

Толық

Осыным менің қай қылық?

  • 0
  • 1

Өмірдің осы өрінде,
Ер ортаның белінде
Айырылдым естен нағылып?
Соқпақтан жаза адымдап,

Толық

Бақыттымын

  • 0
  • 0

Улы өмірімді,
Сұр көңілімді
Талақ еттім, тастадым.
Нұрлы өмірге

Толық

Қарап көріңіз