Өлең, жыр, ақындар

Жаңғырық

  • 30.06.2018
  • 0
  • 0
  • 4611
А. С. Пушкиннен аударма

Аң орманда ұли ма,
Дабыл қаққан сырнай ма,
Шатырлай ма найзағай,
Сай жақта қыз жырлай ма —
Мейлі қандай үн.
Үніңді еркін һауада
Қосуға сен дайын.
Көк күрсінтсе найзағай,
Дауыл, толқын дауысына;
Тауда малшы салса айғай —
Жауабын алатын;
Үніңе үн жоқ...
Дәл сондай сен де, ақын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сүйгендіктен мен сені

  • 0
  • 0

Сүйгендіктен мен сені,
Ар азабын тарттым көп,
Не тартпадым сен үшін,
Болды өртеген отым көп.

Толық

Тас шешей

  • 0
  • 1

Жын қаққандай долданып,
Су жұлқына соғады.
Салдыр - гүлдір күркіреп,
Судан боран борады.

Толық

Сондағы сүйенгенім қай иығың

  • 0
  • 0

Өзенімен, қаласымен Безенген күз.
Кеш еді, келе жатық өзенге біз.
Қайтуға өзенді өрлеп, арал көріп,
М...сыз шығалық деп, кезенгенбіз.

Толық

Қарап көріңіз