Цыгандар
- 0
- 0
Орманды өзен бойындағы
Қоңыр кешкі бір іңір.
Жарық лаулап от жанады,
Шатырда шу, өлең-жыр.
Өмірдің өрін өрмелеп,
Көңілдің өрін көрмеп ек.
Қайығында қалтылдап,
Өткелінде кешіп ек.
Мақым деген бақсы болды,
Тамыршы, құмалақшы болды.
Ақ тоқымды жаяр еді,
Бір ысқырып қояр еді.
Іңкәр
Бұл өлең маған ұнайды