Сағыныш
- 1
- 2
Адамдық ізгі жүрек ары үшін,
Қорғасам қан майданда ел намысын.
Сарғайып атқан таңдай сәуле беріп,
Сақтаған сары алтындай сағынышың.
Жел тұрып күзгі салқын таза ауадан.
Түңлігін киіз үйдің мазалаған.
Әкесі қой күзетіп, мылтық атса,
Жас сәби үйде жатып мәз-ау оған.
Бұрын ылғи құс сайрайтын тереземнің алдында,
Ала қарға, қарқылдайды...
Нендей сиқыр бар мұнда?!
Көгершіндер, шымшықтар-ау...
Али
Керемет маган унады