Өлең, жыр, ақындар

Беу, Алматым — астанам

  • 14.08.2018
  • 0
  • 0
  • 3732
Беу, Алматым — астанам!
Мен гүліңмін, қиындықтан қашпаған.
Жазымсың ғой, жарықтығым, жаннатым,
Қысың бар ма, кірпігімнен жасқаған.
Еркелікті мен өзіңде тастағам,
Есеюді тек өзіңнен бастағам.
Тірлігімде айтшы неден жасқанам,
Ұйықтап кетсем,
Шыңдарыңды жастанам.
Ерте кетіп, кейде аңсап кеш келем,
Тұнығыңмын дауыл айдап көшпеген.
Көрем сенен маздап жанған оттарды,
Бейне менің —
Ақ жалыным өшпеген!
Қымбатсың-ау, жастығымдай қимаған,
Айлы кештер,
Махаббатын сыйлаған.
Тасқын болып,
Тулап өтем төсіңде,
Сен бе маған өрлігіңді қимаған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жауынды көктем

  • 0
  • 0

Осынау жақтың күні ұдайы тұнжырап,
Жадырамай, бұлты неге түр жылап.
Менің дағы қақ айырып кеудемді,
Жарға соғып толқындайды бір бұлақ.

Толық

Қараторы, ботакөз

  • 0
  • 0

Алақанда бәйек боп аялаған,
Ас дәмін қонағынан аямаған.
Ұлан-асыр осынша ықыласқа,
Шіркін-ай, ішпей-жемей тояды адам.

Толық

«Тәңір көпір» жолдары

  • 0
  • 0

Жанама тас,
Жақпар шың таудың жолы,
Төнеді төбесінен зәулім көгі.
Шыңы бұлтқа оранып шығандаған,

Толық

Қарап көріңіз