Өлең, жыр, ақындар

Прикамье

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1076
Прикамье көнелердің көзіндей,
Көреді ол бар ұлтты да өзіндей.
Көпті кешкен абзал жаны алаңдап,
Ақ таңды да атырады көз ілмей...
Прикамье көрген өмір жоқтығын,
Бүгін сенің биік тұр ғой, шоқтығың!
Байлығының көрсеткендей көптігін,
Бұлақ аунар домналардан от — бұрым.
Кама үстінде қалғып кетіп күміс күн,
Күмбезіңнен жымыңдайды мың ұшқын...
Қала ішін жәрмеңкеге толтырып,
Ағылады заводтардан жұмысшының.
Әне тұнып ырғалады орманың,
Білем, сенің — қайсар дейтін, өр жаның.
Орындалып жатыр бүгін бәрі де,
Кешегі бір жете алмаған арманың!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өткелдер

  • 0
  • 0

Қарт тоғай, Сарытоғай, күңіренген,
Өзен жатыр бауырында жүгіре емген.
Сап түзеп тұрған сарбаз сияқтанған,
Құдіретіңнің алдында жүгінем мен.

Толық

Көз талдырып келемін

  • 0
  • 0

Кеттім-ау, ести алмай әніңді ақыр,
Арадан толқын жылдар ағып жатыр.
Жылысып жылдар озып, сен кеткенмен,
Сендік сезім дауылдап жанып жатыр.

Толық

Қоштасу

  • 0
  • 0

Кешегі көп күдік пен күмән қалып,
Қолымыз жетті,
Тәубе бұған да анық.
Көне жұрт!

Толық

Қарап көріңіз