Өлең, жыр, ақындар

Прикамье

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1075
Прикамье көнелердің көзіндей,
Көреді ол бар ұлтты да өзіндей.
Көпті кешкен абзал жаны алаңдап,
Ақ таңды да атырады көз ілмей...
Прикамье көрген өмір жоқтығын,
Бүгін сенің биік тұр ғой, шоқтығың!
Байлығының көрсеткендей көптігін,
Бұлақ аунар домналардан от — бұрым.
Кама үстінде қалғып кетіп күміс күн,
Күмбезіңнен жымыңдайды мың ұшқын...
Қала ішін жәрмеңкеге толтырып,
Ағылады заводтардан жұмысшының.
Әне тұнып ырғалады орманың,
Білем, сенің — қайсар дейтін, өр жаның.
Орындалып жатыр бүгін бәрі де,
Кешегі бір жете алмаған арманың!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңіл құсы

  • 0
  • 0

Соғар кеште салқын самал даладан,
Кім бар дейсің өткен күнін санаған.
Жеткен де бар, жетпеген де бұл күнге,
Келіп тағы, кетіп жатыр сан адам.

Толық

Ақан гүлі

  • 0
  • 0

Құлагердің қанындай тамып кеткен,
Мынау гүлдің ажары қанық неткен.
Қимастықпен қараймын сұлулыққа,
Қайтер еді өзіммен алып кетсем.

Толық

Ақынға

  • 0
  • 0

Жол тартсаң ұзақ сарылып,
Тербеліп тымық теңізде.
Жүргенін сәулең сағынып,
Еске ал да, ақын, мені ізде.

Толық

Қарап көріңіз