Өлең, жыр, ақындар

Прикамье

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1095
Прикамье көнелердің көзіндей,
Көреді ол бар ұлтты да өзіндей.
Көпті кешкен абзал жаны алаңдап,
Ақ таңды да атырады көз ілмей...
Прикамье көрген өмір жоқтығын,
Бүгін сенің биік тұр ғой, шоқтығың!
Байлығының көрсеткендей көптігін,
Бұлақ аунар домналардан от — бұрым.
Кама үстінде қалғып кетіп күміс күн,
Күмбезіңнен жымыңдайды мың ұшқын...
Қала ішін жәрмеңкеге толтырып,
Ағылады заводтардан жұмысшының.
Әне тұнып ырғалады орманың,
Білем, сенің — қайсар дейтін, өр жаның.
Орындалып жатыр бүгін бәрі де,
Кешегі бір жете алмаған арманың!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ аймақтың аруы

  • 0
  • 0

Кең дала!
Көк теңіздей көсіліпсің,
Не көрдім сол даладан,
Не сыр ұқтым?!

Толық

Жүрегімді айықпас

  • 0
  • 0

Өлеңнің өрнегіне үңілемін,
Айта алмаймын деп тіптен жұмыссызбын.
Өтіпті тағы да бір аяулы күн,
Арқалап бір бейбақтың қаяу мұңын.

Толық

Арман шынар

  • 0
  • 0

Бұл өмір талайлардан қалған шығар,
Талайларға даңғыл жол салған шығар.
Келемін мен-дағы өз соқпағыммен,
Алдымда адастырмас арман шынар!..

Толық

Қарап көріңіз