Өлең, жыр, ақындар

Прикамье

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1027
Прикамье көнелердің көзіндей,
Көреді ол бар ұлтты да өзіндей.
Көпті кешкен абзал жаны алаңдап,
Ақ таңды да атырады көз ілмей...
Прикамье көрген өмір жоқтығын,
Бүгін сенің биік тұр ғой, шоқтығың!
Байлығының көрсеткендей көптігін,
Бұлақ аунар домналардан от — бұрым.
Кама үстінде қалғып кетіп күміс күн,
Күмбезіңнен жымыңдайды мың ұшқын...
Қала ішін жәрмеңкеге толтырып,
Ағылады заводтардан жұмысшының.
Әне тұнып ырғалады орманың,
Білем, сенің — қайсар дейтін, өр жаның.
Орындалып жатыр бүгін бәрі де,
Кешегі бір жете алмаған арманың!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жадыра

  • 0
  • 0

Жұртыңа берер сенің көп сыйлығың,
Жалынсың,
Жанып тұрған отсың бүгін.
Биікке қанат қағып барасың ғой,

Толық

Есімде жас төгілтіп мұңайғаным

  • 0
  • 0

Есімде жас төгілтіп мұңайғаным,
Кеп-кеше қарғыс айтып "құдайға" мың.
Соның бәрі көңілден ұмыт болып,
Сенің айтқан, жаным-ау, ұнайды әнің.

Толық

Күзгі дала аспаны

  • 0
  • 1

Бұл күн де өтті,
Алаңдатып, әр қадамын санатып,
Дыбыс шықса жуық маңнан
Өзіне жалт қаратып.

Толық

Қарап көріңіз