Өлең, жыр, ақындар

Түн аунап тізесінде

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1779
Салқын самал.
Тау баурайы соншама көркем еді,
Аңыз дерсің естіген ертедегі.
Түн аунап тізесінде жасыл белдің,
Армансыз,
Наз қылықпен еркеледі.
Салқын самал.
Барады өз-өзінен маза қашып,
(Кешіре гөр, кетсем мен жаза басып).
Тыныстатып бір нәзік сұлулықты —
Дала жатты маужырап, алаң-ашық.
Салқын самал.
Сипайды ақ селеуді сылаңдатып,
"Сәулем-айды" шырқайды шығандатып.
Асырған еркелігін асау сезім,
Жіберді-ау көз алдымды тұмандатып.
Қарсы дау айта алмадым бұған да түк,
Түн ару — қара шашын бұлаңдатып.
Сылқ-сылқ күлді,
Жанға сол кетті батып,
Бүркіті жөткірінді тұмауратып...
Салқын самал.
Тау баурайы сонша ма көркем еді,
Аңыз дерсің естіген ертедегі.
Түн аунап тізесінде жасыл белдің,
Наз қылықпен,
Армансыз еркеледі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маңырақ

  • 0
  • 0

Жанымды бір көргеннен жадыратқан,
Жер бар ма, шіркін, өтер Маңырақтан.
Бір кезде осы ауылда, осы маңда,
Естай да "Назқоңырын" аңыратқан.

Толық

Түн бүркеп қарашығын

  • 0
  • 0

Туып-өскен мекенім,
Көзім көрген,
Ақ сүтіңнен нәр алдым әзің берген.
Оралған елге осынау перзентіне,

Толық

Жалғасады, таусылмайды көк белең

  • 0
  • 0

Шарық ұратын күндерді ойлап кеше бір,
Шындықты іздеп,
Шыр айналды жас өмір...
Жамағаттың жайлауларын мекендеп,

Толық

Қарап көріңіз