Өлең, жыр, ақындар

Түн аунап тізесінде

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1627
Салқын самал.
Тау баурайы соншама көркем еді,
Аңыз дерсің естіген ертедегі.
Түн аунап тізесінде жасыл белдің,
Армансыз,
Наз қылықпен еркеледі.
Салқын самал.
Барады өз-өзінен маза қашып,
(Кешіре гөр, кетсем мен жаза басып).
Тыныстатып бір нәзік сұлулықты —
Дала жатты маужырап, алаң-ашық.
Салқын самал.
Сипайды ақ селеуді сылаңдатып,
"Сәулем-айды" шырқайды шығандатып.
Асырған еркелігін асау сезім,
Жіберді-ау көз алдымды тұмандатып.
Қарсы дау айта алмадым бұған да түк,
Түн ару — қара шашын бұлаңдатып.
Сылқ-сылқ күлді,
Жанға сол кетті батып,
Бүркіті жөткірінді тұмауратып...
Салқын самал.
Тау баурайы сонша ма көркем еді,
Аңыз дерсің естіген ертедегі.
Түн аунап тізесінде жасыл белдің,
Наз қылықпен,
Армансыз еркеледі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дутар

  • 0
  • 0

Іште талай айтылмаған жатар мұң,
Ести алмай ұясына батар күн.
Ұмыт қалған елесіндей сол күндер,
Тартып кеттің ғажап сазын дутардың.

Толық

От боп жанып

  • 0
  • 0

Барып едім, от боп жанып, ыссылап,
Салқын екен, сіз тұрған жақ, мұздатты.
Сақылдаған тау өзенін ішіп ап,
Әжімдері қатпар-қатпар күз жатты.

Толық

Үнсіз ылғи қарайлап

  • 0
  • 0

Айнадай беті жалтырап,
Алысып ойнап айменен.
Жапырақ жүр қалтырап,
Толқында жүзіп жайменен.

Толық

Қарап көріңіз