Өлең, жыр, ақындар

Қонақ келді

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 3570
Қонақ келді, атын ұста,
Төрге шақыр, жан аға,
Қарама оған ақсақал ма,
Әлде жап-жас бала ма.
Иті түскір қауып алар,
Әдетіне бағынып,..
Оу, көкесі, үйдемісің
Өзің шықшы далаға.
Қонақ болсаң, төрлет қане,
Киіміңді шешініп,
Жайғас барып көрпе үстіне,
Аяғыңды көсіліп.
Шай қойылып, қазан ассын
Мал келгенше өрістен,
Ой тәйір-ай, қонақ үшін
Қамданудың несі жүк.
Қане қонақ, алаңсыз бол,
Молынан бір жыр ағыт,
Қонақ келсе жиналатын
Әдеті ғой мына жұрт.
Домбыра да бабында тұр,
Әнің болса кұба-құп,
Балалар да қалсыншы бір
Күйге қанып, қуанып.
Ал қонағым, бермен отыр,
Дастарқанға жақында,
Келбетіне қарағанда —
Ұқсай ма бір ақынға.
Соңынан-ақ ұғысармыз,
Аунап-қунап тынықсын,
Ер-тұрманын алғыз дағы,
Өріске қой атын да,
Деп, бәйек боп қонағына
Ақтарады бар сырын,
Дастарқанға төгіп тастап —
Бар дәмдісін, бал-шырын.
Қасиетіңнен айналайын,
Киелі қара шаңырақ,
Қайсы үйіне барсаң дағы
Әдеті сол ғой малшының.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шыңдағы бұлақ

  • 0
  • 0

Жақпар тас, жасыл орман, қарлы тауым,
Серігі долы дауыл, мәңгі жауын.
Серпілсе көк көбесі жалын атып,
Сүйемін жәйдің шынды аймалауын.

Толық

Мұңданба

  • 0
  • 0

Айтшы ақыным,не ұтасың,
Сағың сонша сынғанда.
Жұртың сыйлар барда атың,
Жабырқама,

Толық

Тобық

  • 0
  • 0

Жанымды жастай егілтіп,
Жеңгелер мұңын көп ұққам.
Махаббат жырын төгілтіп,
Сыр шерткен құйттай тобықтан.

Толық

Қарап көріңіз