Өлең, жыр, ақындар

Қаратал әсерлерінен

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1550
(Қырғыз жазушысы Айым Айтпаеваға)

Ел екенбіз ежелден-ақ туысқан,
Кезі бар ма арамыздың суысқан.
Салты менен қалпы бірге ағайын,
Нарын мен ет —
Асататын уыстан.
"Алатаудай" мәртебеңіз тұр биік,
Жанарыңыз —
Ыстық көлдей тұңғиық.
Бірге өткізген аз-ақ күнде көңілге,
Кеттіңіз ғой сарқылмайтын сыр құйып.
Үн қосады
Қомыз бенен домбыра,
Атамыздан қалған ол бір мол мұра.
Айым апа, қомызыңды шерт қане,
Тыңдаушысын есінен бір тандыра.
Бәрі сәуле шаша бермес жұлдыздың,
Мен де өзіндей
Еліне ерке, бір қызбын.
Қараталды дүрілдетіп кетсін бір,
Қос ақыны қазақ пенен қырғыздың.
Алдымызда барар әлі жол ұзын,
Кешерміз де шалқар қиял теңізін.
Тіл жетпесті жатқан жоқ па жеткізіп,
Қолындағы қара шанақ —
Қомызың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ән шарбаты

  • 0
  • 0

Отыр, достым, жыр жазайық,
Ән төгіп бір көмейден.
Қара шашың мүлде азайып,
Ақ талдары көбейген.

Толық

Нева үстінде

  • 0
  • 0

Қайшы алысты шағалалар шарқ ұрып,
Нева лықсып, қарауытты жар тұнып.
Мойнын созып қарайды алыс Аврора,
Теңселемін сабырым сонша сарқылып.

Толық

Сырлы саз

  • 0
  • 0

Шертсейші, сағындым ғой домбыраңды,
Кеудеме жыршы кұсты қондыр әлгі.
Сезімді сырлы сазы баурай-тұғын,
Мен әлі ұмытқам жоқ сол бір әнді.

Толық

Қарап көріңіз