Өлең, жыр, ақындар

Қаратал әсерлерінен

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 1614
(Қырғыз жазушысы Айым Айтпаеваға)

Ел екенбіз ежелден-ақ туысқан,
Кезі бар ма арамыздың суысқан.
Салты менен қалпы бірге ағайын,
Нарын мен ет —
Асататын уыстан.
"Алатаудай" мәртебеңіз тұр биік,
Жанарыңыз —
Ыстық көлдей тұңғиық.
Бірге өткізген аз-ақ күнде көңілге,
Кеттіңіз ғой сарқылмайтын сыр құйып.
Үн қосады
Қомыз бенен домбыра,
Атамыздан қалған ол бір мол мұра.
Айым апа, қомызыңды шерт қане,
Тыңдаушысын есінен бір тандыра.
Бәрі сәуле шаша бермес жұлдыздың,
Мен де өзіндей
Еліне ерке, бір қызбын.
Қараталды дүрілдетіп кетсін бір,
Қос ақыны қазақ пенен қырғыздың.
Алдымызда барар әлі жол ұзын,
Кешерміз де шалқар қиял теңізін.
Тіл жетпесті жатқан жоқ па жеткізіп,
Қолындағы қара шанақ —
Қомызың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ой ықтаған көңілде мұң қоюлап..

  • 0
  • 0

Ақын едім жұптасқан жұртыменен,
Mice тұтпас тірлікті сырсыз-желең.
Ой ықтаған көңілде
Мұң қоюлап,

Толық

Белеңдер

  • 0
  • 0

Талай белден өтіппіз салып-ұрып,
Алдымыз — шопан ауылы Сарықұдық.
Ақши менен тербетіп қамыс басын,
Жел еседі сыбырлап өлі құрып.

Толық

Түн даланы тербетіп

  • 0
  • 0

Әлдилейді түн даланы тербетіп,
Анау тұрған дала ғажап желдетіп.
Дала жазық далада қыр, жыра бар,
Мінездер бар сол сияқты кем-кетік.

Толық

Қарап көріңіз