Өлең, жыр, ақындар

Бір ауыл бар

  • 16.08.2018
  • 0
  • 0
  • 3416
Бір ауыл бар Қаратау бөктерінде,
Бұлбұлы құштар еткен төккен үнге.
Қол бұлғайды ақша бұлт
Алыстан-ақ,
Мен оны баламаймын шетке мүдде.
Бір ауыл бар Қаратау етегінде,
Құлшынады жылдардың
Көз тартқан көркіменен жұртқа әйгілі,
Замана оны биік көтеруде.
Көмкерген алтын астық шаңдақтарын,
Көресіз одан еңбек
Саңлақтарын.
Көресіз Медетовтай ел ағасы.
Қатардағы партия солдаттарын.
Күш бардай сол өңірде біз ұқпаған,
Көшелері қаладай тізіп салған.
Жол түсіп, сол ауылға
Барғанымда,
Мен-дағы таң-тамаша қызықтағам.
"Бөкейшың",
"Керегетас",
"Құланасқан",
Аспанға мойын созып тұрады астам.
Жоталардың үстінен бұрқ ете қап,
Құйыны да тым тентек тұра қашқан.
Қалмайды–ау көрер көзге ұнамастан,
Сырлары көп айтатын құлақ ассаң.
Керегенің шыңына шыққанында,
Кетердей алақанға құлап аспан.
Кейде бір ойда жоқта шаң борайды,
Сөйте тұра жаныңды әнге орайды.
Өркеш таулар тартылған шымылдықтай,
Жері де көк балауса, Сәнді, арайлы.
Жол жатыр жондарды асып таспаланған,
Текшеге жиған жүктей тас қаланған.
Құздардың қойнауынан орын алып,
Осынау ауыл ерек тұр
Басқалардан.
Ешқашан естіртпеген жаманатын,
Еліне сыйлы болып саналатын.
Көресіз сол ауылдан
Жұрекеңдей —
Жиырма төртінші съезд делегатын.
Қанат қаққан қырандай шың басында,
Қайсарлық бар, ерлік бар
Тұлғасында.
Қазақтың қарапайым қадірлі ұлы,
Еңбегімен тіл қатып тұр ғасырға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жасыл жапырақ Қ.Н-қа

  • 0
  • 0

Тез болды барғаныңнан оралғаның,
Демеймін жүгі жеңіл жол-арнаның.
Сол елді қайта көріп,
Қайта құшу —

Толық

Баянтау

  • 0
  • 0

Неге оны Баян-жүрек атады екен,
Осынау тау жанға жылы ата мекен.
Бір кезде бабам көшкен қара нардай,
Созылып кеп жазыққа жатады екен.

Толық

Дәрігер

  • 0
  • 1

Қас-қабағын бағып ұдай науқастың,
Ағаруы тегін бе еді тал шаштың.
Қарсы тұрып ажал дейтін дүлейге,
Денсаулықтың майданында шайқастың.

Толық

Қарап көріңіз