Өлең, жыр, ақындар

Тәжібайға

  • 21.08.2018
  • 0
  • 0
  • 5715
Жасымнан атым аян Жамбыл едім,
Сүрінбес қара сөзге даңғыл едім.
Сөйлесем сары түнге шалдықпайтын,
Қақырап қайран даусым қалды менің.
Шалқыған аспан-көкке қайран әнім,
Шырқасам кіргізетін тойдық сәнін,
«Ә» десем, ауызымнан бытырайды,
Шіркінге не болғанын біле алмадым.
Тәжібай, саған қалай менің мұным?
Аулақта сұрайтұғын бұл бір сырым:
Әнді алған, әр нені алған сұрамастан,
Күнәлі, бәлкім бұған кәрілігім?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бесік жыры

  • 0
  • 2

Ұйықтасын деп бөбегін,
Домбыраның қос шегін
Жамбыл бабаң қағады,
Қаққан сайын өлеңі

Толық

Шалтабайға

  • 0
  • 5

Салқын келіп тоң-торыс,
Сыртқа сыздап қарайсың.
Сенен баска жоқ болыс,
Деп өзіңді санайсың.

Толық

Ұлыма

  • 0
  • 1

Ақ басты Алатаудың Жамбылымын,
Өлеңнің ұлы сүре даңғылымын.
Көктемдей қызғалдақтай қызық заман
Қайта туып жасарған балғынымын.

Толық

Қарап көріңіз