Өлең, жыр, ақындар

Тәжібайға

  • 21.08.2018
  • 0
  • 0
  • 5859
Жасымнан атым аян Жамбыл едім,
Сүрінбес қара сөзге даңғыл едім.
Сөйлесем сары түнге шалдықпайтын,
Қақырап қайран даусым қалды менің.
Шалқыған аспан-көкке қайран әнім,
Шырқасам кіргізетін тойдық сәнін,
«Ә» десем, ауызымнан бытырайды,
Шіркінге не болғанын біле алмадым.
Тәжібай, саған қалай менің мұным?
Аулақта сұрайтұғын бұл бір сырым:
Әнді алған, әр нені алған сұрамастан,
Күнәлі, бәлкім бұған кәрілігім?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Төлегенге

  • 0
  • 0

Сыртың сұлу болғанмен,
Сөзің сылдыр жігітсің,
Бірді арытып қойып ең,
Бір семізді мініпсің.

Толық

Соңғы сөз

  • 0
  • 2

Сөндің бе жарқыраған шам-шырағым,
Қалдың ба тас бітеліп қос құлағым?
Жатсам да төсек тартып дәрменім жоқ,
Сеп болып сөйлетесің жалғыз жағым.

Толық

Воронеж батырларына

  • 0
  • 0

Керіліп жатқан кең дала,
Құнарлы қонысы орыстың.
Қанындай қорып сол жерді,
Батырлар, жаумен соғыстың.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар