Өлең, жыр, ақындар

Тәжібайға

  • 21.08.2018
  • 0
  • 0
  • 5658
Жасымнан атым аян Жамбыл едім,
Сүрінбес қара сөзге даңғыл едім.
Сөйлесем сары түнге шалдықпайтын,
Қақырап қайран даусым қалды менің.
Шалқыған аспан-көкке қайран әнім,
Шырқасам кіргізетін тойдық сәнін,
«Ә» десем, ауызымнан бытырайды,
Шіркінге не болғанын біле алмадым.
Тәжібай, саған қалай менің мұным?
Аулақта сұрайтұғын бұл бір сырым:
Әнді алған, әр нені алған сұрамастан,
Күнәлі, бәлкім бұған кәрілігім?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

12-декабрь

  • 0
  • 1

Күнінде ұлы тойдың бойды кернеп,
Лапырып арнасында шабыт өрлеп,
Толқындай бұлтты сөгіп көзге ілікпей,
Бұлқынып асау қиял құлаш сермеп.

Толық

Толғау

  • 0
  • 0

Бармақтай жәндік бұлбұл кұс,
Жаһанда жауы — зәрлі қыс;
Аңсағаны жаз болар.
Жаздың қонып гүліне,

Толық

Ақынға

  • 0
  • 1

Қара күндер қартайтты,
Қартаймайтын қаламды
Қара бақыр мыс етті
Күннен жарық адамды.

Толық

Қарап көріңіз