Өлең, жыр, ақындар

Тәжібайға

  • 21.08.2018
  • 0
  • 0
  • 5451
Жасымнан атым аян Жамбыл едім,
Сүрінбес қара сөзге даңғыл едім.
Сөйлесем сары түнге шалдықпайтын,
Қақырап қайран даусым қалды менің.
Шалқыған аспан-көкке қайран әнім,
Шырқасам кіргізетін тойдық сәнін,
«Ә» десем, ауызымнан бытырайды,
Шіркінге не болғанын біле алмадым.
Тәжібай, саған қалай менің мұным?
Аулақта сұрайтұғын бұл бір сырым:
Әнді алған, әр нені алған сұрамастан,
Күнәлі, бәлкім бұған кәрілігім?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүз жасаған жүректен

  • 0
  • 0

Өңкей өрім балалар,
Қолымыздан өсірген!
Ар азығын алғандар
Ананың ақ төсінен!

Толық

Трамвай

  • 0
  • 0

Күнде, күнде құлпырды
Алатау сенің бауырың,
Трактор мен комбайн
Күрілдеді ауылым.

Толық

Сыздық Сұлтанға

  • 0
  • 7

Сәлем бердім, алдияр,
Орын бердің қасыңнан.
Сен бір қалған көз едің
Кенесары асылдан.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар