Өлең, жыр, ақындар

Ақан гүлі

  • 22.08.2018
  • 0
  • 0
  • 4662
Құлагердің қанындай тамып кеткен,
Мынау гүлдің ажары қанық неткен.
Қимастықпен қараймын сұлулыққа,
Қайтер еді өзіммен алып кетсем.
Ақан ағаң әніндей талып жеткен,
Аяулы еді қызыл гүл,
Қалың неткен,
Жер астынан жалын боп көтеріліп,
Желмен бірге желпініп жанымды өпкен.
Бітіргендей әнімен ғасырға тіл,
Ақан сынды осында ғашық жатыр.
Аялдай кет, жолаушым, қабіріне,
Құпиясын гүл-жүрек ашып жатыр.
Құпиясын гүл-жүрек ашып жатыр,
(Секілді оны түсінбеу ақынға сын).
Айдаланы қызыл гүл місе тұтпай,
Сері жанның тек қана ол басында тұр.
Алған сәтте осынау гүлді есіме
Ораламын осы бір қыр кешіне.
Көне заман көкпар ғып тартқан кезде
Ақтоқтының үзілген түймесі ме?!
Қосыла алмай кеткен соң үйіріне,
Өтті ме екен ақ арман күйінуде.
Ару қыздың әлде бұл қарғысы ма
Қан боп қатқан қара жер бүйіріне.
Құлагердің қанындай тамып кеткен,
Мынау гүлдің ажары қанық неткен.
Самал қозғап сабағын,
Ырғалады
Әніндей боп Ақанның талып жеткен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Білесің жұрт мінезін аралассаң

  • 0
  • 0

Білесің жұрт мінезін аралассаң,
Қадамды қалт жібермес, жаза басқан.
Оң мен солға бұлтартпас сергек сезім,
Бас білмейтін асаудай ала қашқан.

Толық

Мен қашан...

  • 0
  • 0

Мен қашан сені ойламай көзімді ілдім,
Сенсең де,
Сенбесең де өзің білгін.
Хабарсыз жүрсең-дағы,

Толық

Дутар

  • 0
  • 0

Іште талай айтылмаған жатар мұң,
Ести алмай ұясына батар күн.
Ұмыт қалған елесіндей сол күндер,
Тартып кеттің ғажап сазын дутардың.

Толық

Қарап көріңіз