Өлең, жыр, ақындар

Ақан гүлі

  • 22.08.2018
  • 0
  • 0
  • 4732
Құлагердің қанындай тамып кеткен,
Мынау гүлдің ажары қанық неткен.
Қимастықпен қараймын сұлулыққа,
Қайтер еді өзіммен алып кетсем.
Ақан ағаң әніндей талып жеткен,
Аяулы еді қызыл гүл,
Қалың неткен,
Жер астынан жалын боп көтеріліп,
Желмен бірге желпініп жанымды өпкен.
Бітіргендей әнімен ғасырға тіл,
Ақан сынды осында ғашық жатыр.
Аялдай кет, жолаушым, қабіріне,
Құпиясын гүл-жүрек ашып жатыр.
Құпиясын гүл-жүрек ашып жатыр,
(Секілді оны түсінбеу ақынға сын).
Айдаланы қызыл гүл місе тұтпай,
Сері жанның тек қана ол басында тұр.
Алған сәтте осынау гүлді есіме
Ораламын осы бір қыр кешіне.
Көне заман көкпар ғып тартқан кезде
Ақтоқтының үзілген түймесі ме?!
Қосыла алмай кеткен соң үйіріне,
Өтті ме екен ақ арман күйінуде.
Ару қыздың әлде бұл қарғысы ма
Қан боп қатқан қара жер бүйіріне.
Құлагердің қанындай тамып кеткен,
Мынау гүлдің ажары қанық неткен.
Самал қозғап сабағын,
Ырғалады
Әніндей боп Ақанның талып жеткен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туған жердің бұлағы

  • 0
  • 1

Толқыны асыр салған бағы қырда,
Керемет бұлқыныс бар ағынында.
Соқтырған жүрегімді қанымдайсың,
Тулаған алпыс екі тамырымда.

Толық

Көз тігіп

  • 0
  • 0

Елеңдеп сенің жолыңды күттім,
Қайтқанша ұзақ сапардан.
Өртеген жанды
Жалынды жұттым,

Толық

Қос бұрым

  • 0
  • 0

Сияқтанып арқамдағы қос бұрым,
Екі ел бүгін бір арнаға қосты үнін.
Ортақ күннің шұғыласына оранып,
Жалғасса екен достығым!

Толық

Қарап көріңіз