Өлең, жыр, ақындар

Ақан гүлі

  • 22.08.2018
  • 0
  • 0
  • 3856
Құлагердің қанындай тамып кеткен,
Мынау гүлдің ажары қанық неткен.
Қимастықпен қараймын сұлулыққа,
Қайтер еді өзіммен алып кетсем.
Ақан ағаң әніндей талып жеткен,
Аяулы еді қызыл гүл,
Қалың неткен,
Жер астынан жалын боп көтеріліп,
Желмен бірге желпініп жанымды өпкен.
Бітіргендей әнімен ғасырға тіл,
Ақан сынды осында ғашық жатыр.
Аялдай кет, жолаушым, қабіріне,
Құпиясын гүл-жүрек ашып жатыр.
Құпиясын гүл-жүрек ашып жатыр,
(Секілді оны түсінбеу ақынға сын).
Айдаланы қызыл гүл місе тұтпай,
Сері жанның тек қана ол басында тұр.
Алған сәтте осынау гүлді есіме
Ораламын осы бір қыр кешіне.
Көне заман көкпар ғып тартқан кезде
Ақтоқтының үзілген түймесі ме?!
Қосыла алмай кеткен соң үйіріне,
Өтті ме екен ақ арман күйінуде.
Ару қыздың әлде бұл қарғысы ма
Қан боп қатқан қара жер бүйіріне.
Құлагердің қанындай тамып кеткен,
Мынау гүлдің ажары қанық неткен.
Самал қозғап сабағын,
Ырғалады
Әніндей боп Ақанның талып жеткен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дәуір мен ақын

  • 0
  • 0

Үніңменен үнім тектес жаралған,
Сен шомылған шұғыладан нәр алғам.
Жапырақтай жүрегімде сан арман,
Тереңнен ой тербетеді әр алуан...

Толық

Нева үстінде

  • 0
  • 0

Қайшы алысты шағалалар шарқ ұрып,
Нева лықсып, қарауытты жар тұнып.
Мойнын созып қарайды алыс Аврора,
Теңселемін сабырым сонша сарқылып.

Толық

Бір ауыл бар

  • 0
  • 0

Бір ауыл бар Қаратау бөктерінде,
Бұлбұлы құштар еткен төккен үнге.
Қол бұлғайды ақша бұлт
Алыстан-ақ,

Толық

Қарап көріңіз