Өлең, жыр, ақындар

Ақан гүлі

  • 22.08.2018
  • 0
  • 0
  • 4783
Құлагердің қанындай тамып кеткен,
Мынау гүлдің ажары қанық неткен.
Қимастықпен қараймын сұлулыққа,
Қайтер еді өзіммен алып кетсем.
Ақан ағаң әніндей талып жеткен,
Аяулы еді қызыл гүл,
Қалың неткен,
Жер астынан жалын боп көтеріліп,
Желмен бірге желпініп жанымды өпкен.
Бітіргендей әнімен ғасырға тіл,
Ақан сынды осында ғашық жатыр.
Аялдай кет, жолаушым, қабіріне,
Құпиясын гүл-жүрек ашып жатыр.
Құпиясын гүл-жүрек ашып жатыр,
(Секілді оны түсінбеу ақынға сын).
Айдаланы қызыл гүл місе тұтпай,
Сері жанның тек қана ол басында тұр.
Алған сәтте осынау гүлді есіме
Ораламын осы бір қыр кешіне.
Көне заман көкпар ғып тартқан кезде
Ақтоқтының үзілген түймесі ме?!
Қосыла алмай кеткен соң үйіріне,
Өтті ме екен ақ арман күйінуде.
Ару қыздың әлде бұл қарғысы ма
Қан боп қатқан қара жер бүйіріне.
Құлагердің қанындай тамып кеткен,
Мынау гүлдің ажары қанық неткен.
Самал қозғап сабағын,
Ырғалады
Әніндей боп Ақанның талып жеткен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ аймақтың аруы

  • 0
  • 0

Кең дала!
Көк теңіздей көсіліпсің,
Не көрдім сол даладан,
Не сыр ұқтым?!

Толық

Көгілдір тау

  • 0
  • 0

Жері сортаң тебе де аппақ, жол аппақ,
Жолдар жатыр жердің бетін жолақтап.
Өркеш таулар, қоңыр таулар тіркесіп,
Бұйра құмды жастаныпты созақтап.

Толық

Үнсіз ылғи қарайлап

  • 0
  • 0

Айнадай беті жалтырап,
Алысып ойнап айменен.
Жапырақ жүр қалтырап,
Толқында жүзіп жайменен.

Толық

Қарап көріңіз