Өлең, жыр, ақындар

Күн шыққанда күліп оян

  • 28.08.2018
  • 0
  • 1
  • 8205
Көктем келсе — құлпырар гүл әрқашан,
Жапырақ жайса — бітеді шынарға сән.
Ештеңеге шаттана алмайсың сен —
Қаулап өскен шалғынға қуанбасаң.
Қуанышсыз жүректе құралмас ән,
Қайғы басса есіңе ал мұны әрқашан.
Ештеңеге риза бола алмайсың,
Жаңа жауған ақ қарға қуанбасаң.
Бірде қажет, бірде артық ойдың өзі,
Қайраттансаң, кетеді қайғы безіп —
Сүймегенің табиғат-анамызды,
Сүйсінбесең туғанда Ай-білезік.
Жүрекке мейірім мен жылу — көмек,
Сүйсінбеуге бола ма сұлуға ерек?
"Ойлай берсең, ой да көп, уайым да көп"
Шыққан күнге қуана білу керек!



Пікірлер (1)

Алуа

Не

Пікір қалдырыңыз

Таң

  • 0
  • 0

Төгіл, шуақ!
Даланың көркін құрап,
Желмен ойнап желбіре, желпін, құрақ!
Жұмыр Жердің жүрегін дүрсілдетіп

Толық

Күй

  • 0
  • 0

Жалғаннан мынау безінген,
ботасы өлген боз інген,
сүт ағызбай емшектен,
қан ағыздың көзіңнен.

Толық

Мұхит

  • 0
  • 0

Дарындыны жақтадым сөз алдым да,
Даусы қалған далада, бозаң құмда
Мұхит десе,
Мұзды да, Үнді де емес,

Толық

Қарап көріңіз