Өлең, жыр, ақындар

Қас қыранның ажалы

  • 02.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1939
(Саятшы аузынан)
Құзар шың,
Аслан астынан,
Шабытты ұшқан қас қыран
Ұяға кештеу оралды,
Есесін алып қасқырдан.
Ұшындай болат тебеннің
Қадалды тасқа тегеурін.
Қан соқты орақ тұмсығы
Жүзіндей қырлы егеудің.
Тояттап алған жемсауы,
Секілді жұмыр жер шары.
Биікте қыран сілкінсе,
Бұрқырап ұшты жол шаңы.
Құзар шын.
Шатқал.
Сай-сала
Құпиясын оған айта ма.
Қалғыды қыран жарықтық
Маңында не жүр,
Байқамай.
Бүркіттен мана жасқанып,
Жапсарды жатқан жастанып
Сары балақ үкі
Қыранның
Бұрады мойнын бас салып.
Тағдырдың бұл да мазағы,
Айтылар жыры азалы...
Қиялап ұшқан қыранның
Үкіден келді ажалы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Еркелеймін

  • 0
  • 0

Мынау ауыл Жуалының төрі екен,
Қонған жері Қаратаудың өрі екен.
Келген бетте кең пейілін жайып сап,
Қонақтарды қарсы ап жатыр Жұрекең.

Толық

Қарагер

  • 0
  • 0

Қамшылай жөнелгенде Қарагерді,
Бұрқ етіп артында шаң қала берді.
Қарагер қанат бітіп бұлдырайды,
Жолдағы тамсандырып тана көлді.

Толық

Гүл

  • 0
  • 1

Еменнің жалғыз түбірі,
Тұратын шыңның үстінде.
Жетпесе желдің күбірі,
Жеткен емес ешкім де.

Толық

Қарап көріңіз