Өлең, жыр, ақындар

Қас қыранның ажалы

  • 02.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1857
(Саятшы аузынан)
Құзар шың,
Аслан астынан,
Шабытты ұшқан қас қыран
Ұяға кештеу оралды,
Есесін алып қасқырдан.
Ұшындай болат тебеннің
Қадалды тасқа тегеурін.
Қан соқты орақ тұмсығы
Жүзіндей қырлы егеудің.
Тояттап алған жемсауы,
Секілді жұмыр жер шары.
Биікте қыран сілкінсе,
Бұрқырап ұшты жол шаңы.
Құзар шын.
Шатқал.
Сай-сала
Құпиясын оған айта ма.
Қалғыды қыран жарықтық
Маңында не жүр,
Байқамай.
Бүркіттен мана жасқанып,
Жапсарды жатқан жастанып
Сары балақ үкі
Қыранның
Бұрады мойнын бас салып.
Тағдырдың бұл да мазағы,
Айтылар жыры азалы...
Қиялап ұшқан қыранның
Үкіден келді ажалы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өз жүгін жеңілдетпей өтер өлең

  • 0
  • 0

Замана келбетін-ай тұлғаланған,
Арылмас күндері де күйге оранған.
Сыңқылдап аққулары,
Аппақ айдын,

Толық

Сағыныш тамшылары

  • 0
  • 0

Көп–ау жандар арманына жетпеген де, жеткен де
Өмір құшқан ақын жаны лапылдаған от кейде.
Гүл атқызам ақ арманды көктеменің өзіндей,
Өр теңіздің өзі берген тасқыны бар тек менде.

Толық

Өзің едің

  • 0
  • 0

Өзің едің өмірдегі бір теңім,
Әр кеудеге түней бермес жыр тегін.
Көңіл дымқыл,
Күн көзіне құрғатып,

Толық

Қарап көріңіз