Өлең, жыр, ақындар

Құс келгенде

  • 02.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2194
О, достарым,
Құста қандай айып бар,
Қайтқан құсқа құшағыңды жайып қал.
Әлем — теңіз,
Өмір — толқын,
Жыл құсы —
Желкендерін жел көтерген қайықтар!
Сол желкендер толқын айдап,
Жел керген.
Тіршіліктің арнасында тербелген,
Үпір-шүпір жатыр тәтті қауышып
Ата қоныс,
Сарыжайлау,
Көлдермен!
Тауқыметін тартқан жолдың,
Тұрмыстың,
Сол құстармен бірге қонып,
Бірге ұштым.
Кең даламды әуенімен жасартқан,
Шекпесе екен,
Шекпесе екен бір құс мұң!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Баянтау

  • 0
  • 0

Неге оны Баян-жүрек атады екен,
Осынау тау жанға жылы ата мекен.
Бір кезде бабам көшкен қара нардай,
Созылып кеп жазыққа жатады екен.

Толық

Жамбыл ата жерінде

  • 0
  • 0

Жеріңе келіп тұрмын, Жамбыл ата,
Кеудемнен кербез көлге ән құлата.
Жасынды бер деп, сірә, тілемеймін,
Ақжолтай батаңды бер, даңғыл ата.

Толық

Ашу

  • 0
  • 0

О, тәңірім, артық айтсам кешерсің,
Жан балам, неге мұнша кешігесің.
Әлде теріп жүр ме екен ол даладан,
Осынау екі "күшіктің" несібесін.

Толық

Қарап көріңіз