Өлең, жыр, ақындар

Құс келгенде

  • 02.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1998
О, достарым,
Құста қандай айып бар,
Қайтқан құсқа құшағыңды жайып қал.
Әлем — теңіз,
Өмір — толқын,
Жыл құсы —
Желкендерін жел көтерген қайықтар!
Сол желкендер толқын айдап,
Жел керген.
Тіршіліктің арнасында тербелген,
Үпір-шүпір жатыр тәтті қауышып
Ата қоныс,
Сарыжайлау,
Көлдермен!
Тауқыметін тартқан жолдың,
Тұрмыстың,
Сол құстармен бірге қонып,
Бірге ұштым.
Кең даламды әуенімен жасартқан,
Шекпесе екен,
Шекпесе екен бір құс мұң!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Хаттар

  • 0
  • 0

Кездерімде көп қағазды ақтарған,
Көрем ұдай бір жылылық хаттардан.
Естігендей болам күлкі сыңғырын,
Сағындырған сонау тәтті шақтардан.

Толық

Көл түбіне кім аспанды төсеген

  • 0
  • 0

Толқын күліп судың беті шымырлап,
Нұр өбеді суға төніп сыбырлап.
Сағым жүйткіп жалт-жұлт етті дамылсыз,
Жатыр ма әлде ойшыл жаннан сыр ұрлап.

Толық

Біз екеуміз

  • 0
  • 0

Отты көздің жанарынан аумаған,
Егіз қайың сияқты едік екеуміз.
Ақжал толқын сияқтанып аунаған,
Жетелесіп бірге өскен екенбіз.

Толық

Қарап көріңіз