Өлең, жыр, ақындар

Құс келгенде

  • 02.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2106
О, достарым,
Құста қандай айып бар,
Қайтқан құсқа құшағыңды жайып қал.
Әлем — теңіз,
Өмір — толқын,
Жыл құсы —
Желкендерін жел көтерген қайықтар!
Сол желкендер толқын айдап,
Жел керген.
Тіршіліктің арнасында тербелген,
Үпір-шүпір жатыр тәтті қауышып
Ата қоныс,
Сарыжайлау,
Көлдермен!
Тауқыметін тартқан жолдың,
Тұрмыстың,
Сол құстармен бірге қонып,
Бірге ұштым.
Кең даламды әуенімен жасартқан,
Шекпесе екен,
Шекпесе екен бір құс мұң!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алаң – теңіз, адам – толқын

  • 0
  • 0

Қызыл алаң!
Тас көше түзу кеткен,
Қызыл нұр қыз жүзінде сызылды еппен
Жұлдызы Кремльдің жарқыраса,

Толық

Шымылдық

  • 0
  • 0

Ғажабын-ай, самал ескен іргенің,
Жұпар иіс бүркеді ғой бір керім.
Алты қырдан аттан түсіп аялдап,
Ауыл жаққа қысыла қарап тұр "келін".

Толық

Беу, Алматым — астанам

  • 0
  • 0

Беу, Алматым — астанам!
Мен гүліңмін, қиындықтан қашпаған.
Жазымсың ғой, жарықтығым, жаннатым,
Қысың бар ма, кірпігімнен жасқаған.

Толық

Қарап көріңіз