Өлең, жыр, ақындар

Ой-хой, дала

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2549
Ой-хой, дала, кетіпсің ғой
күлтеленіп, құлпырып,
Жаутаңдаған, жаудыраған
мөлдір көздей кіл тұнық.
Ерке бұлақ ентелейді
жас баладай ұмтылып,
Қырда қызыл қызғалдақтар
ырғатылып тұр тұнып.
Ой-хой, дала, ақша бұлтың
ақ торғындай үлбірек,
Қыран ұшты қанатымен көк
толқынын тілгілеп.
Сезім тұнық бір лепіріп,
дір етеді бір жүдеп.
Дамылы жоқ дүрсіл қағып
кеудені ұрып тұр жүрек.
Ой-хой, дала, толықсисың,
назданасың қысылмай,
Үрке көшкен бір шөкім бұлт
ақ жаулықтың ұшындай,
Көктем келіп әсем сазын
еске қайта түсірді – ай,
Тынар емес көңіл шіркін
ерке құсын ұшырмай.
Ой-хой, дала, кетіпсің ғой
күлтеленіп, құлпырып,
Жадыраған, жаутаңдаған
мөлдір көздей кіл тұнық.
Ерке бұлақ ентелейді жас
баладай ұмтылып,
Қырда қызыл қызғалдақтар
ырғатылып тұр тұнып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ толқындар шулайды

  • 0
  • 0

Басты еңсені қалың ойлар — қорғасын,
Ұзақ жолдар сапарласым, жолдасым.
Россияның тәңірі болған — Петрдің,
Көріп тұрмын тақ пен тәжін, ордасын.

Толық

Жетісуым

  • 0
  • 1

Жетісуым, жерің таулы, далаң жаз,
Көлдерінде қиқулаған балаң қаз.
Көріктісі – ай, көкорайлы алқаптың,
Көрген сайын көңіл шалқып, болам мәз.

Толық

Шоқан ескерткішіне қарап

  • 0
  • 0

Толастамай маңайынан құс үні,
Бір өзіне баурап
Көрген кісіні Академия алаңынан Алысқа
Асқақ қарап тұр Шоқанның мүсіні.

Толық

Қарап көріңіз