Өлең, жыр, ақындар

Сәмиға

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1399
Нәзік даусы күмістей сыңғырлаған,
Іс бар ма, осы анамыз тындырмаған.
Жүрегі арман толы асыл адам,
Туған ел бақшасында жыр жырлаған.
Үніне талайларды үзілдірген,
Ақ тісі меруерт пе тізілдірген.
Әлде бір ақша бұлт па көк жүзінде,
Аққудай еркін қалқып жүзіп жүрген.
Әлде бір аяулы жан арманы ма,
Ақ құсы ма қонатын таңда мына.
Әлде бір қызғалдақ па ырғатылған,
Көрік болып тұратын аймағына.
Әлде бір ерке бұлақ үні ме еді,
Әлде бір жаздың мақпал түні ме еді.
Барады бірте-бірте тартып жақын,
Жанының қыран шалмас шыңы мені.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жолдар

  • 0
  • 0

Жолдар, жолдар, қиялды алып қашып,
Қырлардың қырқасынан қалыпты асып.
Келеді тұтқын етіп сырлы ақынын,
Сансыз арман тұс-тұстан торып, қашып.

Толық

Қыран

  • 0
  • 0

Қырандар бар қырымда самғайтұғын,
Қанаты қанша ұшса да талмайтұғын.
От көзінен мүлт кетпес қыр тағысы,
Шың да жоқ ол шарықтап бармайтұғын.

Толық

Күндер

  • 0
  • 0

Жақсы күндер, жайсаң күндер, шат күндер,
Ол да менен бір керегін таптым дер.
Табылмаса қарғыс айтып ақынға,
Айсыз түнде тұңғиыққа баттым дер.

Толық

Қарап көріңіз