Өлең, жыр, ақындар

Сәмиға

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1390
Нәзік даусы күмістей сыңғырлаған,
Іс бар ма, осы анамыз тындырмаған.
Жүрегі арман толы асыл адам,
Туған ел бақшасында жыр жырлаған.
Үніне талайларды үзілдірген,
Ақ тісі меруерт пе тізілдірген.
Әлде бір ақша бұлт па көк жүзінде,
Аққудай еркін қалқып жүзіп жүрген.
Әлде бір аяулы жан арманы ма,
Ақ құсы ма қонатын таңда мына.
Әлде бір қызғалдақ па ырғатылған,
Көрік болып тұратын аймағына.
Әлде бір ерке бұлақ үні ме еді,
Әлде бір жаздың мақпал түні ме еді.
Барады бірте-бірте тартып жақын,
Жанының қыран шалмас шыңы мені.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақан гүлі

  • 0
  • 1

Құлагердің қанындай тамып кеткен,
Мынау гүлдің ажары қанық неткен.
Қимастықпен қараймын сұлулыққа,
Қайтер еді өзіммен алып кетсем.

Толық

Әлдилейді толқындар

  • 0
  • 0

Ертісті бойлап төмен жүзіп келем,
Балықшы отыр қармағын сүзіп терең.
Қайығыма жармасып қалып жатыр,
Осынау толқын сырын қызық көрем.

Толық

Халық әні

  • 0
  • 0

Халықтың аялаған әні,
Барады аспанға өрлеп аруағы.
Кім айтар, ел өнерге жарымады,
Табылар, тал бойынан бәрі-дағы.

Толық

Қарап көріңіз