Өлең, жыр, ақындар

Сәмиға

  • 05.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1214
Нәзік даусы күмістей сыңғырлаған,
Іс бар ма, осы анамыз тындырмаған.
Жүрегі арман толы асыл адам,
Туған ел бақшасында жыр жырлаған.
Үніне талайларды үзілдірген,
Ақ тісі меруерт пе тізілдірген.
Әлде бір ақша бұлт па көк жүзінде,
Аққудай еркін қалқып жүзіп жүрген.
Әлде бір аяулы жан арманы ма,
Ақ құсы ма қонатын таңда мына.
Әлде бір қызғалдақ па ырғатылған,
Көрік болып тұратын аймағына.
Әлде бір ерке бұлақ үні ме еді,
Әлде бір жаздың мақпал түні ме еді.
Барады бірте-бірте тартып жақын,
Жанының қыран шалмас шыңы мені.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түнгі шумақтар жүрекпен сырласу

  • 0
  • 0

О, жас жүрек,
Шалқыған шалқармысың,
Тулатасың кеудемнің шалқар күшін.
Әр толқының жатқандай

Толық

Дала — мерген

  • 0
  • 0

Жанымды жаз ұқпасаң, күз ұғарсың,
Жиренерсің немесе қызығарсың.
Кетейінші, кең дала, кезіп сені,
Жолдарымның соқпақты ізі қалсын.

Толық

Орман

  • 0
  • 0

О, ну орман, жақсы орман,
Ғасырлармен жасты орман.
Жаралдың ба, кім білсін,
Ұшқыр қиял, ащы ойдан.

Толық

Қарап көріңіз