Өлең, жыр, ақындар

Ата мекен

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1061
"Жүрек" таудың тереңінен,
Қайнап ағып бұлақ жатыр.
Бейне бұрым дер едім мен
Құз төсінен құлап жатыр.
Сырға толы мөлдіреген,
Жанары ма ғашық жардың.
Таусылмайтын ол бір өлең,
Ол айнасы ғасырлардың.
Жылдар қанша суысыпты
Ол қалпында бап-баяғы.
Бабам қолмен су ішіпті
Ұмыт қалып сап таяғы.
Жалаң аяқ табандардың
Қара таста таңбасы бар.
Арман еткен бабамдардың
Онда өмір жалғасы бар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Желі басында

  • 0
  • 0

Қарап қалдым, желідегі құлынға,
Желбіреген жалы ұқсайды тұлымға.
"Құлыным", — деп айналатын әз ана,
Қызын әрі ұлын да.

Толық

Сырлы дүние

  • 0
  • 0

Мынау кеудем қашаннан да армандардың тұрағы,
Айна көлдің жанарлары мөлт-мөлт етіп тұнады.
Тынымы жоқ толқиды кеп аққу үміт ілгері,
Жалынға орап жастығымның зулайды алға күндері.

Толық

Той толғанысы

  • 0
  • 0

Мәңгілік даңққа бөлеп сүйікті елді,
Асты, әне,
Өмір көші биік белді.
Партия сарқылмайтын мол шуағын

Толық

Қарап көріңіз