Өлең, жыр, ақындар

Ата мекен

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1415
"Жүрек" таудың тереңінен,
Қайнап ағып бұлақ жатыр.
Бейне бұрым дер едім мен
Құз төсінен құлап жатыр.
Сырға толы мөлдіреген,
Жанары ма ғашық жардың.
Таусылмайтын ол бір өлең,
Ол айнасы ғасырлардың.
Жылдар қанша суысыпты
Ол қалпында бап-баяғы.
Бабам қолмен су ішіпті
Ұмыт қалып сап таяғы.
Жалаң аяқ табандардың
Қара таста таңбасы бар.
Арман еткен бабамдардың
Онда өмір жалғасы бар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алатау

  • 0
  • 1

Күн сүйген биік шыңын Алатаудың,
Найзадай жақпар тасын жуған жауын.
Тәкаппар басын имес, қарт кеудесін
Қарашы, күміс қардың тұмшалауын.

Толық

Алмашым

  • 0
  • 1

Жаз жайлаудай көңілімнің
Көркісің бе, Алмашым.
Гүл ашпаған өмірімнің,
Тасқындатқан арнасын.

Толық

Ескерткіш түбіндегі ой

  • 0
  • 0

Келемін мен кенді алқапты аралап,
Кілем түстес құлпырады бар алап.
Керіледі кербез сұлу шыңдар да,
Паң кеудесін жатқандай бір ән орап.

Толық

Қарап көріңіз