Өлең, жыр, ақындар

Ақ қайыңдар

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 3295
Ақ қайыңдар алқаптарды алқымдап,
Кешкі арай жатыр шынды алтындап.
Самал желмен желпінеді тау тұтас,
Бой жазып бір таза ауада салқындап.
Шыршалар түр сүр жебедей шаншылып,
Мың сан құсты жақсылыққа жаршы ғып.
Қалай сыйған табиғаттың бойына,
Мұншалықты сұлулық пен әншілік.
О, табиғат, бар ма саған таласым,
Кейде мүлгіп ұзақ ойға қаласың.
Кейде сен бір ғажап жыршы анасың,
Әнмен тербеп әлдилеген баласын.
Маңдайыңды таңғы самал сүйіп кеп,
Жатырсың ғой кілең мақпал киіп тек.
Көрген сайын Алатауым, асқарым,
Қаламын бір өзіндей боп биіктеп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бар өмірге қимас ем..

  • 0
  • 0

Дүлей теңіз — мендегі сезім деген,
Жан бар ма, сезім күшін сезінбеген.
Бар өмірге қимас ем әттең дүние-ай,
Жалғыз сәтті өткізген

Толық

Сыбдырлайды құрақтар

  • 0
  • 0

Көктем-ару, таң сәріден
жұпар иісін шашқанда,
Көңіл құс боп ұшты алысқа
тереземді ашқанда.

Толық

Қымыз

  • 0
  • 0

Құя түсші, жеңеше, қымызыңды,
Басылсын шөлдегенім күнұзынғы.
Серілер әлде менен іркілді ме,
Қалайша домбыраның үні үзілді.

Толық

Қарап көріңіз