Өлең, жыр, ақындар

Шың жүрегі

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1657
Күн маңдайын шың төсіне тіреді,
Ағыл-тегіл сыр шертті шың жүрегі.
Жентек-жентек қарды сайға лақтырып,
Епке көктем сақылдап кеп күледі.
Кетіпті ғой дала гүлмен жаңарып,
Самал желпіп жеткізді бір жаңалық.
Қарап тұрсам соқа ізіне жондағы,
Жатыр дерсің жер қайтадан жаралып.
Көңілділік алып келді көктемім,
Жақсы көрем, күннің шуақ төккенін.
Тау басына барады өрлеп бұл көктем,
Иығына көтеріп ап кетпенін.
Жеңімпаз бір қас батырдай,
Қызықтан көзге жас алған.
Тау қарайды, япыр-ай,
Келіншектей жасарған.
Көк жиекке шашылған
Бұлттар аппақ іркіттей.
Абай төсі ашылған,
Тау-қыран бүркіттей.
Осынау қалпын маңқиған,
Жатыр дерсің түс көріп.
Күн төбеден шаңқиған,
Аттанды бұлттар түстеніп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қайда, құрбым, сол бір тәтті күндерің

  • 0
  • 0

Көктем екен жас қайындар бүр ашқан,
Жасын төкпей,
Жадыраған сұр аспан.
Қырда қызыл қызғалдақтар ашылып,

Толық

Аңсау

  • 0
  • 0

Қарайсың жанарыңнан таралып мұң,
Болар ма алшақтығы аралықтың.
Көлбеген көк мұнарың көрсетер ме,
Іздерін аңсап келген балалықтың.

Толық

Жарық жұлдыз

  • 0
  • 0

Сол кеште бір жарық жұлдыз тұрды маздап көгімде,
Сан сырларды толқытты да өн үйірді көңілге.
Сол кеште бір салқын самал желпіп өтті ерекше,
Дүние дел-сал, түсім бе, әлде өңім бе.

Толық

Қарап көріңіз