Өлең, жыр, ақындар

Шың жүрегі

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1640
Күн маңдайын шың төсіне тіреді,
Ағыл-тегіл сыр шертті шың жүрегі.
Жентек-жентек қарды сайға лақтырып,
Епке көктем сақылдап кеп күледі.
Кетіпті ғой дала гүлмен жаңарып,
Самал желпіп жеткізді бір жаңалық.
Қарап тұрсам соқа ізіне жондағы,
Жатыр дерсің жер қайтадан жаралып.
Көңілділік алып келді көктемім,
Жақсы көрем, күннің шуақ төккенін.
Тау басына барады өрлеп бұл көктем,
Иығына көтеріп ап кетпенін.
Жеңімпаз бір қас батырдай,
Қызықтан көзге жас алған.
Тау қарайды, япыр-ай,
Келіншектей жасарған.
Көк жиекке шашылған
Бұлттар аппақ іркіттей.
Абай төсі ашылған,
Тау-қыран бүркіттей.
Осынау қалпын маңқиған,
Жатыр дерсің түс көріп.
Күн төбеден шаңқиған,
Аттанды бұлттар түстеніп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ауыл барсаң

  • 0
  • 0

Ауыл барсаң,
Тауларын аралай бар,
Қаптап өскен қарсы алар қарағайлар.
Күнше күліп бөбектер шықса алдыңнан,

Толық

Орман

  • 0
  • 0

О, ну орман, жақсы орман,
Ғасырлармен жасты орман.
Жаралдың ба, кім білсін,
Ұшқыр қиял, ащы ойдан.

Толық

Бүркітті шыңы

  • 0
  • 0

Қарт Жоңғардың бір шыңы бар — Бүркітті,
Сұсымен ол талайларды үркітті.
Бұлт үйіріліп кетпепті ұдай басынан,
Тас түнеріп жасын жерге бүркіпті.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар