Өлең, жыр, ақындар

Шың жүрегі

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1681
Күн маңдайын шың төсіне тіреді,
Ағыл-тегіл сыр шертті шың жүрегі.
Жентек-жентек қарды сайға лақтырып,
Епке көктем сақылдап кеп күледі.
Кетіпті ғой дала гүлмен жаңарып,
Самал желпіп жеткізді бір жаңалық.
Қарап тұрсам соқа ізіне жондағы,
Жатыр дерсің жер қайтадан жаралып.
Көңілділік алып келді көктемім,
Жақсы көрем, күннің шуақ төккенін.
Тау басына барады өрлеп бұл көктем,
Иығына көтеріп ап кетпенін.
Жеңімпаз бір қас батырдай,
Қызықтан көзге жас алған.
Тау қарайды, япыр-ай,
Келіншектей жасарған.
Көк жиекке шашылған
Бұлттар аппақ іркіттей.
Абай төсі ашылған,
Тау-қыран бүркіттей.
Осынау қалпын маңқиған,
Жатыр дерсің түс көріп.
Күн төбеден шаңқиған,
Аттанды бұлттар түстеніп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын ауылында

  • 0
  • 0

Абайла, келіп қалдық Алмалыға,
Айналған талай жанның арманына.
Ақбас тау, арынды өзен — арғымақ жал,
Көргеннен көзді жаулап алмады ма?

Толық

Сынық қанат көбелек

  • 0
  • 0

Байқатар ма керуен жылдар озғанын,
Байқатар ма асыл кездік тозғанын.
Байқатар ма кеудедегі бір үміт,
Арман атты асуға қол созғанын.

Толық

Бота қалған

  • 0
  • 0

Аңыз көп қалып қойған аталардан,
Атына қамшы ұрғызған қатал арман...
Жеті қабат жердің де жаны жара,
Әжімі мол, көп көрген жапалардан.

Толық

Қарап көріңіз