Өлең, жыр, ақындар

Шың жүрегі

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1660
Күн маңдайын шың төсіне тіреді,
Ағыл-тегіл сыр шертті шың жүрегі.
Жентек-жентек қарды сайға лақтырып,
Епке көктем сақылдап кеп күледі.
Кетіпті ғой дала гүлмен жаңарып,
Самал желпіп жеткізді бір жаңалық.
Қарап тұрсам соқа ізіне жондағы,
Жатыр дерсің жер қайтадан жаралып.
Көңілділік алып келді көктемім,
Жақсы көрем, күннің шуақ төккенін.
Тау басына барады өрлеп бұл көктем,
Иығына көтеріп ап кетпенін.
Жеңімпаз бір қас батырдай,
Қызықтан көзге жас алған.
Тау қарайды, япыр-ай,
Келіншектей жасарған.
Көк жиекке шашылған
Бұлттар аппақ іркіттей.
Абай төсі ашылған,
Тау-қыран бүркіттей.
Осынау қалпын маңқиған,
Жатыр дерсің түс көріп.
Күн төбеден шаңқиған,
Аттанды бұлттар түстеніп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

От ішіндегі гүл

  • 0
  • 0

Әнменен күй шалқып кеткен
шаттық толы шартарап,
Бойжеткендер би билейді
от құшақта шалқалап.

Толық

Көңіл күйі

  • 0
  • 0

Шаршамас, сірә, бұл ақын,
Шаршатпай күңді қартамыс.
Мезгілі жоқ бір тынатын,
Өмірде мынау арпалыс.

Толық

Қыр қызғалдағы

  • 0
  • 0

Түн еді ол — қыз көзін ілмеген,
Жұлдыздар жымиып күлмеген.
Түн еді ол табиғат дүлейің
Дүниеде не барын білмеген.

Толық

Қарап көріңіз