Өлең, жыр, ақындар

Түн болып қалғиды

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1484
Бұлт ұйып, аспан қоюлап,
Сіркіреп жаңбыр ашылды.
Қыз көктем жерді оюлап,
Өнерін тағы асырды.
Кезіп кетті құздарды,
Самал боп та еседі.
Лақтырады мұздарды,
Қыстан қалған кешегі.
Ағашқа жасыл бүр болып,
Құяды нұр себелеп.
Әр гүлге жүр бір қонып,
Кәдімгі нәзік көбелек.
Қияға күнді қондырып,
Төгілтеді ән-күйді.
Кешке қарай болдырып,
Түн болып та қалғиды.
Қанаты бұлттың сөгіліп,
Қалықтатты нұрлы айды.
Сезім болып төгіліп,
Ақын болып жырлайды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Лағыл жүзік

  • 0
  • 0

Алыстан баурап-тартып,
Бағындырып,
Сағымға оранады,
Сағындырып.

Толық

Яссауи мазарындағы ой

  • 0
  • 0

Зар заман төгіп көзден бұршақтарын,
Кеудемде шағып кетті жыр шақпағын.
Тас қабырға, зәулім үй, бабам жайлы
Ақынға айтшы нендей сыр сақтадың.

Толық

Аққу аралы

  • 0
  • 0

Өтсе де өткелектен,
Өткелдерден,
Шіркін-ай, бұл бабамыз неткен мерген.
Көзінен құралайды көздеп атқан,

Толық

Қарап көріңіз