Өлең, жыр, ақындар

Жалын

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1504
Көңіл — перне абайсыз басып қалып,
Толастады дауыл-күй,
Тасып барып.
Есіліп тұрсыншы бір сол нәзік ән,
Сезімге жеңдіруге асықпалық.
Асықпалық сезімге жеңдіруге,
Ырқына көңілдердің көндіруге.
Кеудеде лапылдаған жалын күйді,
Хақымыз жоқ қой бірақ сөндіруге.
Сөндіруге хақымыз жоқ қой, жаным,
Бәр-бәріне өртенсең көп қой жалын.
Сағынатын кездер бар алдымызда,
Жас дәуреннің осынау отты ой таңын.
Жас болып па, өртке жан шалдырмаған,
Жан бе екен, артында із қалдырмаған.
Арман құшу өмірде ол да бақыт,
Осыны қиса болды тағдыр маған.
Бойлаймын тұңғиық ой тереңіне,
Тау дейді-ау,
Жазықта өскен төбені де.
Жандар бар биік шың боп жаралған бір,
Шың тұрғанда,
Төбенің керегі не.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Гүл

  • 0
  • 0

Еменнің жалғыз түбірі,
Тұратын шыңның үстінде.
Жетпесе желдің күбірі,
Жеткен емес ешкім де.

Толық

Алматы — астанасы ғашықтардың

  • 0
  • 0

Қарашы сәулетіне Алматының,
Нұры бар келбетінде алмасының.
Жұмағын жер бетінің аралайық,
Алдымнан шығар болсаң,

Толық

Жеңеше-ай

  • 0
  • 0

Күрпілдейді ерте-кеш қара саба,
Сабасыз қазақ үйі жараса ма.
Саба пісіп жеңешем ойға кетіп,
Қозғайды, көне сырды оңашада.

Толық

Қарап көріңіз