Өлең, жыр, ақындар

Жалын

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1777
Көңіл — перне абайсыз басып қалып,
Толастады дауыл-күй,
Тасып барып.
Есіліп тұрсыншы бір сол нәзік ән,
Сезімге жеңдіруге асықпалық.
Асықпалық сезімге жеңдіруге,
Ырқына көңілдердің көндіруге.
Кеудеде лапылдаған жалын күйді,
Хақымыз жоқ қой бірақ сөндіруге.
Сөндіруге хақымыз жоқ қой, жаным,
Бәр-бәріне өртенсең көп қой жалын.
Сағынатын кездер бар алдымызда,
Жас дәуреннің осынау отты ой таңын.
Жас болып па, өртке жан шалдырмаған,
Жан бе екен, артында із қалдырмаған.
Арман құшу өмірде ол да бақыт,
Осыны қиса болды тағдыр маған.
Бойлаймын тұңғиық ой тереңіне,
Тау дейді-ау,
Жазықта өскен төбені де.
Жандар бар биік шың боп жаралған бір,
Шың тұрғанда,
Төбенің керегі не.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таң атарда

  • 0
  • 0

Таң атарда шығыс жанып алаулар,
Алаулардан оралғандай аяулы ар.
Алатаудың шыңдарынан аспанға,
Желбіреген өрттей қызыл

Толық

Біз екеуміз

  • 0
  • 0

Отты көздің жанарынан аумаған,
Егіз қайың сияқты едік екеуміз.
Ақжал толқын сияқтанып аунаған,
Жетелесіп бірге өскен екенбіз.

Толық

Аққулар

  • 0
  • 0

Айдын көл беті жап-жалтыр,
Аққулар жүр шомылып.
Ақ қайың ару ақ балтыр,
Ақша бұлт көлге көміліп.

Толық

Қарап көріңіз