Өлең, жыр, ақындар

Түн

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 3391
Түн.
Мен ғана ояу, сергекпін,
Ойлар мені мазалайды тербеп тым.
Түсінем ғой заңдарын бұл өмірдің,
Жатқан жоқпын мен ішінде жөргектің.
Түн.
Көше бойлап өтеді жұрт тынбаған,
Күзетшімін, түн тынысын тыңдаған.
Сырға толып ақ қайыңдар саясы,
Беу, қос жүрек бір кеудеде тулаған.
Түн.
Ақын отыр өлең жолын жаттаған,
Қасірет құшып, жалын құшып жатты адам.
Елегізем, кезіп кеткім келеді,
Жас болып па, түн қасіреті батпаған.
Түн.
Тынбайды оттар зулап өтіп ағылған,
Кейбір есік, сарт ете қап жабылған.
Кейбір есік, тымық түнде қағылған,
Ұйқы сергек, ауыр едің неғылған...
Түн.
Өртеп кеудемде аунайсың,
Қара көз жігіттен аумайсың.
Мен қаншама берілмейін десем де,
Сен жауынгер батырдайын жаулайсың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жан еді ғой аяулы

  • 0
  • 0

Мынау бұлттар неге ғана төнеді,
О, табиғат, күрсінесің сен неге.
Аспан да әне, жасын іркіп төгеді,
Өксу бар ғой деміккен бұл желде де.

Толық

Көз ұшында бұлдырап

  • 0
  • 0

Көз ұшында бұлдыраған күмбез бе,
Қара қос па бабам тіккен бір кезде.
Жартас па әлде жауын шайған денесін,
Жұмсақ сурет ерекше боп тұр көзге.

Толық

Өкінішке оранып...

  • 0
  • 0

Адамның тірлікте
құмарта өпкені,
Көл-көсір дүние
гүл атқан көктемі.

Толық

Қарап көріңіз