Өлең, жыр, ақындар

Көңіл де бір жас орман

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1798
Көңіл деген бір жас орман сыңсиды,
Орман түні жайлап бірде тыншиды.
Дауыл, дауыл жапырағын жұлмалап,
Қытымыр қыс балтырынан шымшиды.
Көңіл өзі құлпырған бір қызғалдақ,
Кейде салқын салады оған күз қармақ.
Кейде көңіл тым бұлтарғыш ақ шабақ,
Ешкім оны ұстай алмас жүз қармап.
Сынық қанат көбелек қой көңілім,
(Түсі бөтен ала-құла көбінің),
Бірақ менің көңілімде жоқ алалық,
Бұлақтар бар жиекке атқан көбігін.
Түсін мейлі, мені дұрыс түсінбе,
Жоқ қой менің басқаларда ісім де.
Көңіл деген сусын емес бір жұтым,
Әркім оны дайын тұрған ішуге.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сәмиға

  • 0
  • 0

Нәзік даусы күмістей сыңғырлаған,
Іс бар ма, осы анамыз тындырмаған.
Жүрегі арман толы асыл адам,
Туған ел бақшасында жыр жырлаған.

Толық

Бүркітті шыңы

  • 0
  • 0

Қарт Жоңғардың бір шыңы бар — Бүркітті,
Сұсымен ол талайларды үркітті.
Бұлт үйіріліп кетпепті ұдай басынан,
Тас түнеріп жасын жерге бүркіпті.

Толық

Шырын

  • 0
  • 0

Қарлығаш қанатындай дірілдеген,
Қос өзен жарыса аққан Шырын деген.
Сұлу үнді күлкідей сыңғырлайды,
Жасырып жатқан жоқ қой түгін менен.

Толық

Қарап көріңіз