Өлең, жыр, ақындар

Тау өзені

  • 07.09.2018
  • 0
  • 0
  • 4686
Ағады тау өзені тасып — тулап,
Жатқандай толқындары тасты турап.
Тоғытып батар күннің балғын нұрын,
Жамырап жарысады тасқын шулап.
Ал түнде нәзік айды құшаққа алып,
Өркеші ақ шатырға ұсап қалып.
Жар төсін жата қалып тепкілесе,
Меруерт шашылады ұсақталып.
Тым сырлы күлкісі бар табылмайтын,
Мінезі бар басқаға табынбайтын.
Күледі, күбірлейді, гүрілдейді,
Жыры бар кеудеңе кеп дамылдайтын.
Шөліркеп келсем сусын қандырасың,
Көзімді мөлдіріңе талдырасың.
Мен саған келем жиі, тұрам қарап,
Қашан да терең ойға қалдырасың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрекпен сырласу

  • 0
  • 0

Дейді маған дәрігерім, қозғалма,
Бірақ ақын ойланбайтын, кез бар ма.
Ақ палата ішіндегі тірлікпен,
Тағы да бір қимас күнім озды алға.

Толық

Өрлік өлеңдері

  • 0
  • 0

Бойда қуат, білекте күш барында,
Шек болмас жүрегімнің құштарында.
Менің де жырдан соққан қамалым бар,
Ала алмас қаруланған дұшпанның да...

Толық

Әнші шофер

  • 0
  • 0

Құстай қомдап шофер жігіт иығын,
Әнге қосты даланың жез киігін.
Алдына алып тербеткендей болды бір
Сырымбеттің бұлт жетпейтін биігін.

Толық

Қарап көріңіз