Өлең, жыр, ақындар

Тау өзені

  • 07.09.2018
  • 0
  • 0
  • 4882
Ағады тау өзені тасып — тулап,
Жатқандай толқындары тасты турап.
Тоғытып батар күннің балғын нұрын,
Жамырап жарысады тасқын шулап.
Ал түнде нәзік айды құшаққа алып,
Өркеші ақ шатырға ұсап қалып.
Жар төсін жата қалып тепкілесе,
Меруерт шашылады ұсақталып.
Тым сырлы күлкісі бар табылмайтын,
Мінезі бар басқаға табынбайтын.
Күледі, күбірлейді, гүрілдейді,
Жыры бар кеудеңе кеп дамылдайтын.
Шөліркеп келсем сусын қандырасың,
Көзімді мөлдіріңе талдырасың.
Мен саған келем жиі, тұрам қарап,
Қашан да терең ойға қалдырасың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арман

  • 0
  • 0

Табиғат жайған кілемін,
Жағасына Іленің.
Қала бар сонда Құлжа атты,
Тербейтін адам жүрегін.

Толық

Шабыт

  • 0
  • 0

Тағдырдан шабыт тілеп жалынбаймын,
Мінезім бар өзімше жалындайтын.
Бермесін жиендікпен тартып алсам,
Несі бар, жақсы өлеңнің жазылмайтын.

Толық

Көл басындағы ой

  • 0
  • 1

Жарық ай шың басында қиылып тұр,
Көл беті нұрланады
Құйылып нұр.
Басында Бурабайдың салдық құрып,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер