Өлең, жыр, ақындар

Тұлпар

  • 06.11.2018
  • 0
  • 0
  • 3240
Көңілім, табалмасам қалауыңды,
Азайтпа, өршіт кайта алауыңды.
Тұлпар өлең тұяқтан от шашар ма ең,
Жүрмін бе келтіре алмай жарауыңды.
Қиындық таппай алмас талабымды,
Көріп келем сан қырын, тарауыңды.
Желіп өтер осынау қысқа өмірде,
Өлең сенің көтерем жалауыңды.
Тараса саусағымен нұр жалынды,
Сай ғылып әзірлейін тұрманыңды.
Сағым белде сен құстай бұлдырасаң,
Тек сонда сергіткенің бұл жанымды.
Көкпар — тірлік, оны ақын өңгеруде,
Бақытың құс - қонатын кең кеуілге.
Құс ұшады, көкпар да пара-пара,
Жер тарпып тұрсаң болды белдеуімде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өз жүгін жеңілдетпей өтер өлең

  • 0
  • 0

Замана келбетін-ай тұлғаланған,
Арылмас күндері де күйге оранған.
Сыңқылдап аққулары,
Аппақ айдын,

Толық

Сарқырама қасында

  • 0
  • 0

Такаббар,
Талқы тауы көк тіреген!
Сол тауда қыран құстар кеп түлеген.
Еркесі сияқты еді,

Толық

Сүю үшін

  • 0
  • 0

Жүрегім бар сүю үшін жаралған,
Соғады ұдай жалын алып жанардан.
Төңіректен әнге, күйге малынып,
Тоғысады бір өзінде бар арман.

Толық

Қарап көріңіз