Өлең, жыр, ақындар

Өткен іс

Қасқырлардың арасында туыппын мен
Күнде сауық сайранды құрыппын мен
Сауап деген нәрсені мәнгі ұмытып
Күнәмді өз қаныммен жуыппын мен

Ол да пенде қыйналады қарғайды екен
Енді ұқтым дау жартасқа тиді шекем
Біліп жүріп күнәмнің есептерін
Ол күнәні түземей қалай өтем

Ол кезде ақымақ,қазір енді ми жетілді
Абырой ақша деген су секілді
Мінген көлік,зәулім сарай уақыт келсе
Отқа қайнап көкке ұшқан бу секілді

Бұл өмірдің маңызы адалдықта
Айбалта мен сын сұраса басты бұқпа
Құдай өзі сайлаған Патшамызға
Ешқашанда жаман айтып қарсы шықпа

Арамдықпен ешкім алыс кетпес
Адалдықпен,шындықтың шыңына пасық жетпес
Жақсы амал,пайдалы іс,дұрыс тірлік
Халықтың ол жадынан мәңгі кетпес



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз