Құдықтың бетін жабыңдар!

Аянышты қайғы неткен,
Тағы жұлып жас жанды.
Бақдаулетте құдыққа құлап,
Қазағымды қайғы міне, басқаны.

Жас өспірім құлады қалай,
Ашық жатқан құдыққа?
Қар басқаннан байқамай қап,
Жолықты ма сұмдыққа?

Іздеді оны ата-анасы,
Тағы қайрымды басқалар.
Үміттенді тірі ме деп,
Алынбады-ау, биік тұрған асқарлар.

Бетін жаппай ашық неге,
Қалдырғаны құдықты?
Кім жауапты?
Қарамай ма?
Үздірді -ау, жүректегі үмітті.

Биылғы жылы үшінші рет,
Құлады балалар құдыққа.
Бетін жапса, болмас па еді?
Бұл қазаққа соққы болды,
Жұдырықтан соң, жұдырыққа.

---