Өлең, жыр, ақындар

С.. .ға

  • 19.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1884
Шашыңа түскен ақтарды
Аңғармай қалай келгенмін,
Көзінде жанған оттарды
Сөнбес деп қалай сенгенмін?
Сақтармын деуші ем, аяулым,
Сұғынан сені көргеннің.
Тиіпті - ау көзі ақыры
Атқанын жығар мергеннің.
Бетіңе түскен әжімді
Аңғармай қалай келгенмін,
Аяулым, менің арымас
Дегенге қалай сенгенмін?
Күтермін деуші ем тигізбей
Лебін де суық желдердің...
Апырым-ау, не еткен аңғал ем
Қолымнан қалай бергенмін.
Жарқ ете күліп шыққанда
Ішінен жарық бөлмеңнің
Жылытушы едің жанымды,
Гүлдерін ашып кеудемнің.
Ермектей қызық керуші ем
Өткенін заулап күндердің.
Тұрар деп жастық айнымай
Апырым-ау, қалай сенгенмін.
Қадірі жоқ қой алғанның,
Күйігі жаман бергеннің,
Қадірі жоқ қой жанғанның,
Күйігі жаман сенгеннің.
Әйтсе де, жаным, сыр берме,
Көрінбе маған көңілсіз.
Көрінсең маған көңілсіз
Көрінер дүние өмірсіз.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ғани монологы

  • 0
  • 0

– Революция от пен оқтан жаралған
«Ғани!» деді, атымды атап шақырды.
Түстім келіп күркіреген майданға –
Зор майданға - қан майданға ақырғы.

Толық

Нартай

  • 0
  • 0

«Тартып жібер, Нарекесі, сырнайды.
Сырнайлатпай, сірә, көңіл тынбайды.
Ұшыр, ұшыр ақ тұйғындай әніңді,
Төк жырыңды, туған жұртың Тыңдайды!»

Толық

Жаңа өрімдер

  • 0
  • 0

Тағдырыма ырзамын –
Ақын қылып өсірген.
Бейнетіме ырзамын –
Жастайымнан кешірген,

Толық

Қарап көріңіз