Өлең, жыр, ақындар

С.. .ға

  • 19.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1675
Шашыңа түскен ақтарды
Аңғармай қалай келгенмін,
Көзінде жанған оттарды
Сөнбес деп қалай сенгенмін?
Сақтармын деуші ем, аяулым,
Сұғынан сені көргеннің.
Тиіпті - ау көзі ақыры
Атқанын жығар мергеннің.
Бетіңе түскен әжімді
Аңғармай қалай келгенмін,
Аяулым, менің арымас
Дегенге қалай сенгенмін?
Күтермін деуші ем тигізбей
Лебін де суық желдердің...
Апырым-ау, не еткен аңғал ем
Қолымнан қалай бергенмін.
Жарқ ете күліп шыққанда
Ішінен жарық бөлмеңнің
Жылытушы едің жанымды,
Гүлдерін ашып кеудемнің.
Ермектей қызық керуші ем
Өткенін заулап күндердің.
Тұрар деп жастық айнымай
Апырым-ау, қалай сенгенмін.
Қадірі жоқ қой алғанның,
Күйігі жаман бергеннің,
Қадірі жоқ қой жанғанның,
Күйігі жаман сенгеннің.
Әйтсе де, жаным, сыр берме,
Көрінбе маған көңілсіз.
Көрінсең маған көңілсіз
Көрінер дүние өмірсіз.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құтсыз қонақтар

  • 0
  • 0

Тық-тық біреу есік қағады,
Кірмейтіндей сұрамай.
Бір ашады, бір жабады,
«Кір» дегенше шыдамай.

Толық

Тіге ғой

  • 0
  • 0

Тіге ғой, сәулешім, кестеңді,
Кестеле ақшылға көкпенен.
Түсірші жазғы бір кешті енді
Бояуы сиқырдай жіппенен.

Толық

Ленин бізге осылай деген

  • 0
  • 0

– Мен орнымды іздемедім биіктен,
Оны айтудың қажеті жоқ ешкімге,
Өзіңді өзің берік сақта,
Өзіңді өзің қымбаттатпа,

Толық

Қарап көріңіз