Өлең, жыр, ақындар

Күңгірт түспен ойға батып

  • 19.04.2015
  • 1
  • 0
  • 6996
Күңгірт түспен ойға батып,
Орындыққа отырған.
Жүрек қаны сыртқа атып,
Бет аузынан оқылған.

Бек мұңайып айтты көз:
«Үмітсізбін» деген сөз.

Өңін тартқан ішіне,
Ызғарлы толқын ойлары.
Қарағың келмес түсіне,
Толқынға батқан бойлары.

«Шыныммен болдым саған қор, –
Деп көрінісі айтып тұр.

Болып қана сыртқа ашық,
Күлейін деп ойлайды.
Іштегі түтін кеп басып,
Онысына қоймайды.

Үмітті көңіл шегініп,
Жылатады егіліп.

Дәмеленіп үміт тосып,
Көңіл қайда лепірген?

Сағынып, ойлап, тулап шошып,
Жүрек қайда секірген?

Амалсыз қазір суыған,
Жылылық жоқ жуыған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Неге жасаймын

  • 2
  • 1

Сусыз, шетсіз шөлдерден,
Тұманды, түпсіз көлдерден,
Адамдық көші өткенше!
Қасқыр мен қой дос болып,

Толық

Бір адамға

  • 2
  • 13

Бір үйде жиюлы екен қазына мал,
Көрсетті бәрін бізге ақсақал шал:
«Бұрынғы атамызға сыйға берген,
Біздерде мынадай бар, мынадай бар!..»

Толық

Түсімде

  • 1
  • 1

Басында жаназаның қызғыш көрдім,
Сырты — қой, іші — қасқыр бұзғыш көрдім.
Жұрт көзінше сүзіліп, түсін бұзып,
Тәсбиқ деп кез жарым тас тізгіш көрдім.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер