Өлең, жыр, ақындар

Күңгірт түспен ойға батып

  • 19.04.2015
  • 1
  • 0
  • 6017
Күңгірт түспен ойға батып,
Орындыққа отырған.
Жүрек қаны сыртқа атып,
Бет аузынан оқылған.

Бек мұңайып айтты көз:
«Үмітсізбін» деген сөз.

Өңін тартқан ішіне,
Ызғарлы толқын ойлары.
Қарағың келмес түсіне,
Толқынға батқан бойлары.

«Шыныммен болдым саған қор, –
Деп көрінісі айтып тұр.

Болып қана сыртқа ашық,
Күлейін деп ойлайды.
Іштегі түтін кеп басып,
Онысына қоймайды.

Үмітті көңіл шегініп,
Жылатады егіліп.

Дәмеленіп үміт тосып,
Көңіл қайда лепірген?

Сағынып, ойлап, тулап шошып,
Жүрек қайда секірген?

Амалсыз қазір суыған,
Жылылық жоқ жуыған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шәкірт ойы

  • 1
  • 46

Қараңғы қазақ көгіне,
Өрмелеп шығып, күн болам!
Қараңғылықтың көгіне,
Күн болмағанда, кім болам?

Толық

Күңшіл ақ кірпік

  • 1
  • 0

Алты жастан оқып ең, ақ кірпігім,
Не айтар ең, сұраса егер: «не бітірдің?»
«Пәленшелер молдадан оқып жүр» деп,
Жел ауыз боп мақтаған сөзбен жүрдің.

Толық

Көңілді көндіретін тағдыр

  • 1
  • 1

Жас көңілім өз еркінше жүрмек еді,
Дүниеде солай өмір сүрмек еді.
Бір алладан басқаға бас имеген,
Қалпынша қара жерге кірмек еді.

Толық

Қарап көріңіз