Мен бір жанмын

Ойларға тұтқындағы
Тәңір–ау, қайда барам табан асты,
Көңіл күзгі аспандай, маза қашты.
Мен жалғызбын, ойлар көп тұс-тұс жақтан,
Аш бөрідей қамалып жағаласты.
Өртендім де, отыммен өртедім де
Қараймын қимай өткен ерке күнге.
Енді көңіл бұраусыз домбырадай
Саусақ тисе дайын тұр шер төгуге.
Қайда қызық серуен бақтардағы,
Бал құрақтар неге сыр ақтармады.
Қалыпты кей суреттер көз алдымда,
Сонау бір шоқ басатын шақтардағы.
Көп ұтылдым, ал кейде ұттым дағы,
Кейде ішкен ас өтпейді жұтқындағы.
Серпілуге құштармын, уа, дариға,
Мен бір жанмын ойларға тұтқындағы.

---