Өлең, жыр, ақындар

Мен бір жанмын

  • 04.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1671
Ойларға тұтқындағы
Тәңір–ау, қайда барам табан асты,
Көңіл күзгі аспандай, маза қашты.
Мен жалғызбын, ойлар көп тұс-тұс жақтан,
Аш бөрідей қамалып жағаласты.
Өртендім де, отыммен өртедім де
Қараймын қимай өткен ерке күнге.
Енді көңіл бұраусыз домбырадай
Саусақ тисе дайын тұр шер төгуге.
Қайда қызық серуен бақтардағы,
Бал құрақтар неге сыр ақтармады.
Қалыпты кей суреттер көз алдымда,
Сонау бір шоқ басатын шақтардағы.
Көп ұтылдым, ал кейде ұттым дағы,
Кейде ішкен ас өтпейді жұтқындағы.
Серпілуге құштармын, уа, дариға,
Мен бір жанмын ойларға тұтқындағы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңіл де бір жас орман

  • 0
  • 0

Көңіл деген бір жас орман сыңсиды,
Орман түні жайлап бірде тыншиды.
Дауыл, дауыл жапырағын жұлмалап,
Қытымыр қыс балтырынан шымшиды.

Толық

Сырлы дүние

  • 0
  • 0

Мынау кеудем қашаннан да армандардың тұрағы,
Айна көлдің жанарлары мөлт-мөлт етіп тұнады.
Тынымы жоқ толқиды кеп аққу үміт ілгері,
Жалынға орап жастығымның зулайды алға күндері.

Толық

Тың тұлғалары немесе алғашқы балағандар

  • 0
  • 0

Үскірік
Желдің өті,
Дала қарлы,
Көк дауыл жұлқылайды балағанды.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар