Өлең, жыр, ақындар

Мен бір жанмын

  • 04.04.2019
  • 0
  • 0
  • 1895
Ойларға тұтқындағы
Тәңір–ау, қайда барам табан асты,
Көңіл күзгі аспандай, маза қашты.
Мен жалғызбын, ойлар көп тұс-тұс жақтан,
Аш бөрідей қамалып жағаласты.
Өртендім де, отыммен өртедім де
Қараймын қимай өткен ерке күнге.
Енді көңіл бұраусыз домбырадай
Саусақ тисе дайын тұр шер төгуге.
Қайда қызық серуен бақтардағы,
Бал құрақтар неге сыр ақтармады.
Қалыпты кей суреттер көз алдымда,
Сонау бір шоқ басатын шақтардағы.
Көп ұтылдым, ал кейде ұттым дағы,
Кейде ішкен ас өтпейді жұтқындағы.
Серпілуге құштармын, уа, дариға,
Мен бір жанмын ойларға тұтқындағы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күрең шай

  • 0
  • 0

Жеңеше,
Шәйіңді әкел қаймақтаған,
Күрең шәйдан ұрттасам
Қайраттанам.

Толық

Кең дүние

  • 0
  • 0

Мынау дүние өте кең,
Кеңдікте неге ойламан.
Жастық жалын от екен,
Өзекті шарпи бойлаған.

Толық

Көл түбіне кім аспанды төсеген

  • 0
  • 0

Толқын күліп судың беті шымырлап,
Нұр өбеді суға төніп сыбырлап.
Сағым жүйткіп жалт-жұлт етті дамылсыз,
Жатыр ма әлде ойшыл жаннан сыр ұрлап.

Толық

Қарап көріңіз