Өлең, жыр, ақындар

Ой

  • 18.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2754
Ой терең ойнар нәқән теңізден де,
Тың тұрған тіл сүзеген өгізден де.
Нәқәннан нар жұтатын нәпсің жаман,
Қанағат қылмайтын аз жегізгенге.
Игеріп осыларды ала алмасаң,
Ерлерім, ауруыңа ем ізденбе.
Дос тұтып, дүниенің ерме ізіне,
Кемді күн "дәулетін - ай!" дегізгенге.
Сағымнан — су табылмас, мұнан — опа,
Кергенмен кеулің жақын егізден де.
Онан да оны қойып туралық қыл,
Нық тұтып ниетіңді негізден де!
Пайда не патша болып тақ мінгеннен,
Жай таппай жалтақтасаң сегізден де.

1910



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әнбия Мұрсал машайық хикаясы

  • 0
  • 0

Әнбия Мұрсал машайық,
Жөнеді жұмла жаһаннан.
Білінер белгі қалған жоқ,
Небір асқар мәкәннан.

Толық

Жүрсін, Күлән, Шонымға

  • 0
  • 0

Сөз тыңда, Жүрсін менен Күлән, Шоным,
Қысқа емес, аңлауымда, ақыл - тоның.
Жақанға жаратылып келгеннен соң,
Оймаған өлім шіркін кімнің қоңын.

Толық

Қуандария болысы Көшекке айтқаны

  • 0
  • 0

Жүрмісің сау саламат, інім Көшек,
Ер едің ел билеген, ермей өсек.
Тапсырған жұмысыңды жөндеместен,
Жоқ болды Өмірұзақ деген есек.

Толық

Қарап көріңіз