Өлең, жыр, ақындар

Ой

  • 18.04.2019
  • 0
  • 0
  • 2362
Ой терең ойнар нәқән теңізден де,
Тың тұрған тіл сүзеген өгізден де.
Нәқәннан нар жұтатын нәпсің жаман,
Қанағат қылмайтын аз жегізгенге.
Игеріп осыларды ала алмасаң,
Ерлерім, ауруыңа ем ізденбе.
Дос тұтып, дүниенің ерме ізіне,
Кемді күн "дәулетін - ай!" дегізгенге.
Сағымнан — су табылмас, мұнан — опа,
Кергенмен кеулің жақын егізден де.
Онан да оны қойып туралық қыл,
Нық тұтып ниетіңді негізден де!
Пайда не патша болып тақ мінгеннен,
Жай таппай жалтақтасаң сегізден де.

1910



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адам

  • 0
  • 0

Қимаймын "адам" — "далын" надандарға
Надан көп осы жүрген адамдарда.
Далаға "далдың" әрпін жібермеңдер,
Ғылымға ойдың көзін қадаңдар да!

Толық

Абайды оқығанда

  • 0
  • 1

Артында атақты ердің қалса сөзі,
"Өлді" деп ойламаймын оның өзі.
Қисынсыз кедергінің керегі не,
"Базарлап" болғаннан соң қайтар кезі.

Толық

Сүлетке айтқаны

  • 0
  • 0

Таң атып, қуаныштың күні шықты,
Гүжімнің көлеңкелі гүлі шықты.
"Мұқтажың мұнан былай бітеді", - деген,
Жолдастың Мирзояндай үні шықты.

Толық

Қарап көріңіз