Өлең, жыр, ақындар

Ыстық

  • 29.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3750
Мұнартады сағымды нөпір алап.
Ақ бесікке асылып отыр ана...
Ала бұзау құйрығын шаншып алып,
Айдалаға безеді оқыралап.
Мен өскенмін ат теуіп,
Түйе қарпып.
Бәрінен де даланы сүйем артық:
Жылқылары тұратын
Біреуінің
Мойынына біреуі иек артып.
Жүрсем де өзім паркте,
Жасыл бақта,
Жыр жазамын шөпшінің қосын мақтап.
Шаңқай түсте жатады бота-тайлақ
Ыстық құмға өтектей төсін қақтап.
Осы дала — қазақтың қимайтыны.
Әулиесі,
Бас иіп сыйлайтыны.
Босағада жатады бөрібасар
Кеуіп кеткен аузына сыймай тілі.
Сағым-теңіз,
Көлге емес,
Соған түстік.
Шомылар ма сағымға балам да өстіп!
Бәрі де ыстық:
Күн де ыстық,
Дала да ыстық.
Ал қазақтың құшағы одан да ыстық!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айтатын сыр

  • 0
  • 1

Айтатын сыр,
Жазатын жыр көп менде.
Шалқып жүріп байқамаппын көктемде.
Шаншу болып қадалған оқ сөздерден

Толық

Сарбаз

  • 0
  • 0

Бәрі, бәрі аяқ-қолы сау ұлдың
Перзенті боп октябрьдей дауылдың,
Шайқасатын
Бір-бір қылыш жонып ап,

Толық

Хикая

  • 0
  • 0

— Амансың ба, Омаржан?
— Амансың ба, Құмаржан?
Деп бір арық, бір семіз
Көріскенін көрсеңіз!

Толық

Қарап көріңіз