Өлең, жыр, ақындар

Ыстық

  • 29.04.2019
  • 0
  • 0
  • 3905
Мұнартады сағымды нөпір алап.
Ақ бесікке асылып отыр ана...
Ала бұзау құйрығын шаншып алып,
Айдалаға безеді оқыралап.
Мен өскенмін ат теуіп,
Түйе қарпып.
Бәрінен де даланы сүйем артық:
Жылқылары тұратын
Біреуінің
Мойынына біреуі иек артып.
Жүрсем де өзім паркте,
Жасыл бақта,
Жыр жазамын шөпшінің қосын мақтап.
Шаңқай түсте жатады бота-тайлақ
Ыстық құмға өтектей төсін қақтап.
Осы дала — қазақтың қимайтыны.
Әулиесі,
Бас иіп сыйлайтыны.
Босағада жатады бөрібасар
Кеуіп кеткен аузына сыймай тілі.
Сағым-теңіз,
Көлге емес,
Соған түстік.
Шомылар ма сағымға балам да өстіп!
Бәрі де ыстық:
Күн де ыстық,
Дала да ыстық.
Ал қазақтың құшағы одан да ыстық!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көрініп тұрмағанмен көзге мінім

  • 0
  • 0

Көрініп тұрмағанмен көзге мінім,
Сыймайды қанша айтсам да сөзге мұңым.
Біреу кеп біреулерді жамандайды,
Өзіме бітпей жүрсе өз көңілім.

Толық

Даңқ

  • 0
  • 0

Даңқ! Даңқ!
Таң қаламын мен саған.
Жастар мынау,
Қарттар анау қаусаған.

Толық

Жазираның жалғыз сәні жаздағы

  • 0
  • 0

Жазираның жалғыз сәні жаздағы
Жиде гүлі қызыл шоқтай маздады.
Бұтаға бір қонып алып
Жас бұлбұл

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер