Бұзау
Бүгін неге апамның
Ашылмады қабағы?
Бүгін неге атамның
Ішілмеді тамағы?
Мынау сары қарындаш,
Мұнымен күнді бояймын.
Мынау қоңыр қарындаш,
Мұнымен құмды бояймын.
– Мен шығам! – деп ерледі,
Қол көтеріп Қосанбай.
Тақта алдында терледі,
Төртке бесті қоса алмай.
"Біссіміллә!" — деп бастайық гәптің басын,
Ер назарын қайтармай, аттың басын!
Ала майдан алғида жолықтырмай,
Ақ қағаздың бетінде тап қылғасын!
... Торғай - таң атпайтын шық тыныш сайрап —
Бір шері, бір аждаһа тігісті айбат —
Зіркілдеп зеңбірек боп Орыс келді,
Бір жақта Хиуа тұр қылыш қайрап.
... Ұшаны көз суырған қиыр дала,
Қожасы сол даланың құйын ғана.
Алдында айғыр топтың жалғыз желген
Сарғасқа тұлпар мінген — Сүйінғара!
Бейбақ Ақын тар үйінде жатып ап,
Тәңіріге жалбарынды.
(Ақымақ):
"Жерім менен Елімді аман қыла гөр,
Шаруаның бәрі — шартарап,
Күледі Ай маған шалқалап.
Көшеде көшіп келемін,
Уайым, қайғы арқалап.
Ел құлап жатыр Үстірттен жаңа бауырға,
Мезгіл ғой мынау — өзіңді таппай қалатын.
"Қазанның тары талқаны" — қара дауылда
Шаншылып көкте қыран тұр қақпай қанатын.
А, мына көлденең жатқан қара шың,
Бір беті биік Боз Сеңгір.
Сол екеуінің арасын
Боз атпен түнде кезсең бір...
Қызыл-жасыл лаулаған тоты қырда
Ізі қалған жастықтың.
Оты — Жырда.
Сонда аспанға Жұлдызбен ән жазып ем,
Жыр жайында қозғалса сөз тиегі,
Әңгімеге арқау ақын сүйегі...
Жер толғатып,
Кіндігіңді нұр кесіп
Көне қыстау.
Тұр таудың төбесі ұлып...
Шәуілдейді ақ күшік, енесі үріп.
Елесі ұрып кетті ме бала шақтың,
Қоп-қою ғып бояп әрбір Дауысты
Түн мен Тылсым, құмырай қауып қауышты.
Сүт-айдынның қаймақ-бұлтын ай-тілмен
Мысық-аспан жалап-жалап тауысты.
Бабатүкті боз дала,
көгесем қыр,
Былтырғыдан жусаның неге селдір?..
Өзің жайлы мұңым көп көкіректе,
Күні кеше гулеп кетті астана —
Өсек десе жан кіреді, ә, тасқа да...
"Үлкен кісі сыйлық беріп шақырса,
Анау ақын бармай қапты,
Көз көгермей жүрсем де, сөзге де ермей,
Сүре алмадым ғұмырды өзгелердей.
Айды арылтып тастаппын, жыл жеңілтіп,
Тейім жұмсақ болса да тезге көнбей.
Мынау кеңсе қай кеңсе —мәрмәр кеңсе,
Енгізбейтін есігі аңғалды өлсе.
Кеңселердің желкесі күжіреймек —
Кер Заман мен шерлі адам кермар келсе.
"...Қош айтам саған. Бақұл бол! —
Мен өлем, досым! —
Көр бар дейді ғой далада өлікке тегін.
Мұқағали мен Жұмекен, Төлеген қосын
Қара Ертіс қара өлеңнің арнасындай,
Шыңғыстау — поэзия Парнасындай.
Пірлі Абай мөр ғып өзі басып кеткен —
Судағы Ай Пегасыңның таңбасындай.
Күндер қайда, түндер қайда ? —
Біздер шығар мінбер қайда?..
Жан қытығын келтіретін
Құпиялы үндер майда.
Ізіне қарап кей-кейде жасармай ма адам? —
Алматы барсам —
Арзу боп Алашұлына —
Жастық шағыма сатқындық жасардай болам,
Кетіпті-ау қанша жыл өтіп...
КазГу-дің қалашығында —
Тұрушы ек біздер жыр оқып,
Қыздардың қарашығында.
Сен бөрісің, ағасы,
Мен — бөлтірік,
Тісім шықпай ішімнен келгем тынып.
Апанымнан бір күні сығаласам,
Пай, пай, мынау тұлпардың тұрпатын - ай,
Көрген қызық осыған жүр татымай.
"Ыза қылған қолыма бір тигізбей",
Менің де бар Абайлық сырқатым - ай.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі