Өтірік өлең
Қайныма қарға мініп ұрын бардым,
Күйеуден өзім қатар бұрын бардым.
Айғырын шегірткенің ұстап мініп,
Алдына қайын атамның қырындадым.
Қайныма қарға мініп ұрын бардым,
Күйеуден өзім қатар бұрын бардым.
Айғырын шегірткенің ұстап мініп,
Алдына қайын атамның қырындадым.
Мен, Сейілдің ұлы Қараман!
Қазанға кетіп барамын,
Жүрмейсің бе, құрдасжан?
Көп қолқалық қыламын.
Елім, жұртым, аға-іні бауырларым,
Келді міне біз күткен ораза күн.
Алла қолдап жеткізген осы күнге,
Тұтайықшы сауабы көп оразаның.
Айтшы маған, Жастық шағым, жалынды,
Бердім саған кеудемдегі арымды.
Бердім саған арманымның оттарын,
Бірақ сенің бола алдым ба мақтаның?
Мен түсімде зорлық көрдім, қорлық көрдім ғаламат,
Бір таныс қол соғып өтті әлдекімді паналап,
Зұлымдықтың жасырынып келетіні жаман-ақ.
Иығымнан ұшқан басым көкірегімнен домалап,
Шоққа піскен картоптың дəмі кетпес аузыңнан,
Жейтініміз шекер мен дəмі тəтті қатқан нан.
Ұйқымызды қандырып түске таман тұрамыз,
Күні бойы безілдеп кешкі 10-да жатқаннан.
Жаса, жаса баба рухы мәңгілік,
Ұрпақтарың жырлап жүрер ән қылып.
Бөрі ұлыса көкіректе бұлқынып,
Елім ай мен түрілетін түңілік.
Махамбет қазағым ның батыры еді,
Саңлағы еді, дауылпаз ақыны еді.
Сол қаһарыман батырлар арқасында,
Күннен күнге көркейіп жатыр елі.
Астана жарық жұлдыз қалам менің,
Қазақстан кең-байтақ далам менің.
Он үш жылда салынған астанамыз,
Жирма жылда тəж киген бас қаламыз.
Айна алдында,
Отырмын – Бетпердесіз,
«Өзгергенсің» - дейсің бе? Өткенде – Сіз...
Бүгін – Қалай?- «Сүйемін» - деп айтасыз,
Жанарыма жасырып мұнар айды,
Өз тағдырым өзіме ұнамайды.
Жетім мына жүректің жарасы ауыр,
Жәутеңдейтін жанар ма сығалайды?!
Үндемейміз,
Өкпеліміз, Күн менен Түнге кей *біз*.
Хақ парызы, бес уақыт намазың жоқ,
Дұрысы,Тым - кедейміз...
Көк майса,
Желек еткен-атырабы,
Қара ши, өзен бойлап, жатыр - әні.
Түсіме, ене қалса, анам-әкем,
Күндес туған,
Қарасы мен ақ – қасы,
Шекер әрі шырт түкіртер шақшасы.
Алға жүрсең орала да алмайтын,
Тіршілігі тынды да таң қарайды,
Мен құшақтап отырмын заңғар айды.
Түнде менде тынымсыз тіршілік бар,
Бірақ оны көбісі аңдамайды.
Сатып,
Алар ма? – едік, таңдамай гүл,
Жан иесі, таңдауы, әр қалай бұл...
Өзге гүлді, суырып, өзегінен,
Сауған мен жалғыз сиыр іркіт болмас,
Өнерді бойға біткен іркіп болмас.
Мысалы, әр нәрсенің бәрі сондай,
Қаңқылдап қара қарға бүркіт болмас.
Әй, Шөже, ғибрат қып сөз айтайық,
Бос мақтан, пәни сөзін аз айтайық.
«Сен жеңдің, мен жөнді» — еш пайда жоқ,
Тілейік мұсылманның амандығын,
Замандасым, ей, Асан,
Тұрақсыз заман, ойласаң.
Бақ шіркінге мәз болма,
Тұрмайды баста байласаң.
Жаратқан бәрімізді бір құдайым,
Падиша пендесінің білер жайын.
Атыңа анық, түсіңе танық едім,
Жолың болсын, жүр, Орынбайы.
Атақты ер Ағыбай Шұбыртпалы,
Белгілі сарбаздарын шұбыртқаны.
Ағыбай, Қошқарбай мен ер Бұхарбай,
Бұларды соңына ерткен Кене ханы.
Бұл асылық асқан заманда
Қожа, молда көбейіп,
Отырар көрде шөмейіп,
Сәлдесін үлкен орасып,
Әйелдің бір мінезі аюға ұқсайды,
Ақырып ер бетінен алғаннан соң.
Тағы бір мінезі маймылға ұқсайды,
Ыржыңдап әркімменен күлгеннен соң.
Сауысқан, ала қарға — құстың құлы,
Басталар ақырзаман жылқы жылы.
Шақырып кәпір соқты сұрап алдың,
Түзетіп ала алмассың, сірә, мұны.
Көз керген қазақ батыры,
Алысқа кеткен дағбыры.
Хан Кенедей ер қайда,
Шейіт боп кеткен тағдыры!?
Мінеді ғаділ патша алтын таққа,
Иман бермей қалмайды көңілі аққа.
Шортанбай өзі тірі заманында
Сапар шегіп барып қайтты Семей жаққа.
Алдаушы жалған дүниенің
Алдай тұғын пұлы бар.
Аяқты теріс баспаңыз,
Жаманнан басың жырып ал!
Өмір деген өтіп барат тоқтаусыз,
Бекер жылжып жатқандай еш жалғаусыз,
«Өмірімде не жақсылық істедім?» деп,
Ой-санама сауал келер санаусыз.
Саған сенім артады Әкең де, Анаң,
Дей берсін сен туралы: «Ерке – балаң»,
Сондықтан күні ертеңгі мерекемен,
Сені де құттықтайды ертең Анаң.
Поэзия, менімен егіз бе едің?
Келеді сенен ғана ем іздегім.
Сені өзгеден қорғаштап, жамандатпай
«Еріккеннің ермегі» дегізбедім.
Қымбат маған қадам басқан ең алғашқы мектебім,
Болашақта мен өзіңнен білім алам деп келдім.
Алғашқы рет келгенімде сыныбына мектептің,
Қалам алып алғашқы рет аштым кітап беттерін.
Мен өзім сен түсінбес қиын жанмын,
Құрыштай қиындықтан құйылғанмын.
Адамның ар-намысын қорғау үшін,
Жолдарды айқыш-ұйқыш шиырладым.
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі