Шын сорлы
Күн суық, қатты аяз, шыдар емес,
Қар борап соққан желмен қылып егес.
Кедейлер үсіп-тоңып, дір қалтырар,
Жылы үйде байлар жатар, уайым жемес.
Қарындасым, салмақтым
Қорғасын құйған асықтай.
Был-сылқ етіп басқаны
Молдалар жазған машықтай.
Алыстан мұнарланып шалқыған көл,
Бетіңде күннің нұры балқыған көл.
Жарысып саф күмістей ақ көбігің,
Мап-майда мөлдірінде қалқыған көл.
Қимай сені – кетілдім,
Қызым менің, кекілдім.
Еркелігі қалмаған,
Әлі бала секілдім.
Тойған есек шөпті оттап маңайдағы
Сонырқап шатқа кетті қай-қайдағы.
Тентіреп өлкені өрлеп келе жатып,
Жолықты бір бұлбұлға тоғайдағы.
Менің сырым, жігіттер, емес оңай,
Ешкімнің ортағы жоқ, жүрсін былай!
Нені сүйдім, дүниеде неден күйдім,
Қазысы оның — арым мен бір-ақ құдай.
Ақ пимамды кие салып, кеттім базарға қарап,
Татар алад, татар сатад: құран, арақ, жуид, тарақ.
Алла әкпар... сахарин бар... деп мәзін айтады азан,
Әй, Қазан, қорсыз Қазан, құтсыз Қазан, нұрсыз Қазан.
Асау Терек долданып, буырқанып,
Тауды бұзып жол салған, тасты жарып.
Арыстанның жалындай бұйра толқын
Айдаһардай бүктеліп, жүз толғанып.
Мақтанамын мен Мағжандай алашпен,
Сыр бойының бар ақиқатын ашқанмен.
Бар батылдықты жинай өзіне,
Қазақтың абыройын паш еткен.
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі