Мағжан мұңы
Жебір заман былапытын жепті ғой,
Жалбыр тонын шешпей ақыр өтті ғой.
Тырнағына татымайтын жандарды
Жүз Мағжанға алмастырман депті ғой.
Жебір заман былапытын жепті ғой,
Жалбыр тонын шешпей ақыр өтті ғой.
Тырнағына татымайтын жандарды
Жүз Мағжанға алмастырман депті ғой.
Әупілдек көл басында
Әнмен жанын тербеген.
Ажал-құрық қасында,
Азабы жоқ көрмеген.
Ардақты дос,
Алматыға бардың ба?
Астананың сырларына қандың ба?
Мұхаң отыр мұхит оймен тербеліп,
Мөп-мөлдір сезім іздесең,
Елестер көзге мұздай таң.
Зергері сөздің кім десең,
Алдымен, Ғабе, сізді айтам.
Қасиетті зәузаты Қанай шалдың,
Қанайы деп бүгіннің сені айтармын.
Тоқпақ жалды тұлпарды, уа, дүния,
Тоқсан бестің торына қамай салдың!
Беу, жас ағаш,
Балғын өмір балапан,
Тұр ма сүйіп еркелетіп құба таң?
Сенің нәзік жапырағыңды қолаң шаш,
Жүрегімде жыр оты жанса егер де,
Парасаттан түйір дән болса менде.
Бәрі де, бәрі дағы сенікі – Отан,
Ақтық сыр да – ажал кеп алса демде.
Жүрегімнің қоздайтұғын жарасы,
Көңілімнің боздайтұғын наласы –
Қазағымның таусылмайтын таласы.
Тар боп бізге мынау байтақ кеңістік,
Түлеген Тайсойғаннан тума дарын,
Дарияға айналдырған жылғаларын,
Ағаға академик бас иеміз
Ғылымның алып болған мың қамалын.
Көкшеге келсе ғаламат:
Ақындар қунап қалады.
Арудай ажарланады,
Абыздай аруақтанады.
Мен!.. дегенде алыс жатыр қаншама.
Мен!.. дегенде жақын жатыр қаншама.
Мен-жүректің қияметін кешуге –
Жету – дозақ...
Академиксің, ардақтысың, доктырсың, аға,
Жан-жүрегің жұмсақ,
рухыңмен өткірсің,аға.
Жауырыншы Жүгіней бабаңнан дарыған кие –
Өмір мынау өкініштен тұрады.
Бір жас ақын ғасыл болған мұрады:
«Сендер мені ұқпайсыңдар, шіркін-ай,
Мен кішкентай Абаймын» деп жылады.
Атаның ұлы - Әлмерек сәби нәресте,
Келеге келіп, кірерсің әлі кеңеске.
Үш ғасыр бұрын ұлтының қамын ойлаған
Әлмерек батыр әулиенің аты әлі есте.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі