Жаратқанның тілегін тәңір берді
Жаратқанның тілегін тәңір берді,
Махаббатқа малынып мамыр келді.
Құстар біткен көшірді әуеніне
Әлемдегі әдемі әмірлерді.
Жаратқанның тілегін тәңір берді,
Махаббатқа малынып мамыр келді.
Құстар біткен көшірді әуеніне
Әлемдегі әдемі әмірлерді.
Мағыналы өмірдің бағамында,
Қаңтар еріп барады табанымда.
Қайран жүрек көзінің жасын жұтты,
Жарық шалқып, көшенің бағанында.
Естілерді жеңіп кетіп ептілік,
Тексіздікпен тіреседі тектілік.
Жаңбырдан соң көкжиекте керіліп,
Кемпірқосақ бояуымен кепті үміт.
Бір сәлем сынды жолданып қалып жетпеген,
Дүрілдеп аппақ лайнерлер ұшты көкпенен.
Қарсы аққан бұлттар жол беріп жатыр жөңкіліп,
Қарсы аққан бұлттар көз жасым сынды төкпеген.
Айналасын қуанышқа кенелтіп,
Тұра қалды жұпар иіске жел елтіп.
Желбегейін шешіп жатыр жасыл жаз,
Тырналарын жылы жаққа жөнелтіп.
Үнсіздіктің бөлмесі тымсырайды,
Күлімдеген, өйткені, күн сұрайды.
Кібіртіктеп көлеңке кідіріп тұр,
Келе жатқан секілді жыл шырайлы.
Дүрсілін жүрегімнің есітемісің,
Жанымның ғажап күйді кешкені шын,
Сен мынау көк аспанға алғысыңды айт
Алқынып ақша бұлты көшкені үшін.
Мың сәлем саған, Париж бен Лондон, Москва,
Таусыла жаздап кірпігін ашты жас тұма.
Жанардың жасын ақ жаңбыр қылып төктім мен,
Көктемде шықққан жап-жасыл күннің астына.
Өмір деген бітпейтін мәңгі майдан,
Талықсыған күресте талдым, айнам.
Тіршілігің өксіген көк өзендей,
Арты ұйық секілді, алды қайраң.
Елу деген ел бар ма, бар болса егер қайда екен,
Ұрты толған май ма екен, мінген аты тай ма екен?
Бауырына тігіліп алты қанат ақбоз үй,
Толықсыған күн бе екен, жарқыраған ай ма екен?
Жолыма әкеп қызғалдағын төсеген,
Жүріп келем мен бір шулы көшемен.
Нені күтіп, кімді көрсем дейді екен,
Дүрсілдейді сорлы жүрек кешеден.
Мені гүлім сағынатын сияқты,
Бүгін тағы суармасам болмайды.
Мені ұлым сағынатын сияқты,
Хат жазады, махаббатын жолдайды.
Шығып қалсаң құрғақтау құрлыққа,
Тіреледі тағдырың тығырыққа.
Замандастың маңынан сая іздейсің,
Өкінішің жұмылып жұдырыққа.
Сені көрдім өмірдің ауласында,
Жарқыраған күн тұрды тау басында.
Сұлу бейнең сурет боп дірілдеді
Шыр айналған құдықтың қауғасында.
Тағы ештеңе бітіріп үлгермедім,
Тырна қылып ұзатам күндер легін.
Қап-қара боп көздері, кірпік қақпай,
Терезелер айтады түн келгенін.
Көгілдір кеште самала болып шам жанған,
Қанатын жайып ұша алмай құс боп қалды арман.
Қалғумен қалған қараңғы түннен жалықтым,
Ақ сәуле көргім келеді менің таңдардан.
Толқыны асау толқыған өр өзен ем,
Сусын бастым кепкенде кенеземен.
Қара талы жылаған қараша боп,
Жылдар өтіп барады терезеден.
Күндер қалды көңілін көлшік еткен,
Құса қылмай, келші, жаз, келші, көктем.
Желтоқсанның жаңғырған жотасына
Ақ жалауын көтеріп елші кеткен.
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі