Өлең, жыр, ақындар

Әттең, жалған, тұл дүние

Қараңғылық пен надандық жайлаған өткен заманда күн сайын үдеген сары ауру, елді өрттей шарпып, өлім көбейіп, ауыл адамдары көмуге үлгермей қарбаластаныпты. Бұл дерт Мүкейдің де бауырын жалап, үрім-бұтағын жалмапты. Сонда қасіретті күйші, дауылды күні зәр күйіне келген қыран құстай шарқ ұрып, «әттең, жалған, тұл дүние-ай» деп домбырада күй төгіпті.

 


Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз