Өлең, жыр, ақындар

Жатқан қарын тек жатар

Үй иесі сараң екен. Келген қонаққа ас-дәм татқызбайды. Әңгіме айтып отыра береді. Кеш батып, түн болады. Қонақ қарны ашқанын сездіреді. Сонда сараң:

— Жатқан қарын тек жатар, енді ұзамай таң атар! — деп қонақты құр ауыз жатқызады.

 


Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз