Қожанасыр мен мақтаншақ (ІІ әңгіме)

Сол мақтаншақ «аузы күйген үріп ішедіні» ұмытып, «есіктен кірерден шығарыңды ойланы» мүлде есіне алмай Қожанасырдың қорғанына қайта келіп:

— Кел, Қожеке, шарт ойнаймыз. Сіз мені ешқашан алдай алмайсыз, — депті.

— Неден бәсекелесеміз, — деп сұрапты Қожекең.

— Кімде-кім ұтылса, көпшілік дос-жолдастарды жиып, ет асып берсе болды. Олай болса сен осы арада тұра тұр. Мен үйге барып, ет бар ма, жоқ па, біліп келейін, — деп мақтаншақты үйіне кіргізбей далада қалдырып, үйіне барып, үйдің екінші есігінен шығып Қожекең базарға тартып отырады. Мақтаншақ қорғанның сыртында тұрып-тұрып Қожанасырдың үйіне кірсе, үйде жоқ. Ертеңіне базарда Қожанасыр мақтаншаққа кездесіп:

— Қалай кеше үйге барып ет астыртып жедіңіз бе? — депті.