Өлең, жыр, ақындар

Саққұлақ қонақ

Ел аралап жүріп Күсеп қу бір үйге келіп қонады. Үйде бір ғана жастау әйел бар екен, күйеуі бір жаққа кетсе керек. Қонақ-асын ішіп-жегеннен кейін қонақ төрде жатады. Кенет, үй ішінде сыбдырлаған болмашы дыбыс, күбір-сыбыр адам үні естіледі. Ал Күсеп оны сезбеген, естімеген болып жата береді. Саққұлақ қу жігіт сыбырды бүге-шігесіне дейін естиді.

Төсек ағаш үстінде үй иесі әйелмен бірге жатқан оның өз ері емес, әшіне досы екен. Оны сол кездейсоқ жігіттің сөзінен аңғарды.

— Жаным-ау! — деді ол елжірей сөйлеп. — Сенің үстіңе шыққанда биік белге шыққандай боламын.

Бұл сүйіспеншілік сөзді естігенде Күсеп одан әрі төзіп жата алмады:

— Ай, биік белге шыққан жігіт, ар жағыңда менің атыма да көзіңді салшы! — деп қалады.

 


Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз