Өлең, жыр, ақындар

Балпық пен Райымбек

Қос батыр қатар өскендерімен, Райымбектің жолы үлкен болса керек. Екеуі Нарынқол жақтан тиген дұшпандарға тойтарыс беріп, қайтып келе жатыпты. Жол-жөнекей бір бұлақтың басына тоқтап, ат шалдырыпты. Ұлы адамдар да пенде емес пе, Райымбек батыр:

— Кел, күресейік, — деп қоймай қойыпты.

— Жоқ, күреспеймін, — дейді Балпық.

Болмаған соң екеуі ақыры белдесіпті. Біршама алысқан соң барып, Бапекең қисынын келтіріп, қисая кетіпті. Райымбек оны сезіп қалып:

— Жоқ, сен әдейі жығылдың. Болмаса, қолыңның күші байқалып-ақ тұрды. Жарайды, сыйлағаның шығар, сені Құдай сыйласын ендеше! — деп, аттарына қоныпты.

 


Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз