Өлең, жыр, ақындар

Әкелі-балалы кісілер

Бір күні Қожа мен жолдасы екеуі базарды аралап келе жатып, қызыл шеке болып, төбелесіп қалған екі адамды көреді.

Жолдасы Қожаға:

— Жүр, мыналарды арашалайық, — дейді.

Қожалар жақындай бергенде, төбелес басылып қалады.

Төбелесіп жүргеннің біреуі:

— Мен бұған дейін білмей жүріппін, сен нағыз салпаң құлақ есек екенсің ғой, — депті.

— Мен есек болсам, сен қодықсың, — дейді екіншісі.

Сонда Қожа жолдасын тоқтатып:

— Жүр, аулақ кетейік, жанжалдасып жүрген әкелі-балалы кісілер екен, арашашының қажеті бола қоймас, — депті.

 


Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз


Қарап көріңіз